Οι οιμωγές αθώων σφυροκοπούν
σαλπίσματα ψυχών,
πορεία που κυλά στον ίδιο τροχό,
σκοπιές και φράγματα,
σαν πολέμου αντάρα.
Διαμελίσθηκαν οι ήλιοι, οι νυχτερίδες
όνειρα της νύχτας τρώνε,
βοριάς αλύπητα ψυχές πληγώνει.
Ο χρόνος πεθαίνει καθήμενος
σε σκοτεινούς θρόνους
κι η ελπίδα ακίνητη
χαραμάδες κλείνει ερμητικά.
Παραφωνία στην ερημιά της ζωής,
προσπαθείς να αναλύσεις τα πάντα
με το ασταθές σου βλέμμα
και οι συνειρμοί πονάν
την ανυπαρξία σου.
Κατάλαβέ το, αργήσαμε πολύ
να φτάσουμε στον προορισμό μας
και τώρα ψάχνεις να βγεις
απ’ το αδιέξοδο!
σαλπίσματα ψυχών,
πορεία που κυλά στον ίδιο τροχό,
σκοπιές και φράγματα,
σαν πολέμου αντάρα.
Διαμελίσθηκαν οι ήλιοι, οι νυχτερίδες
όνειρα της νύχτας τρώνε,
βοριάς αλύπητα ψυχές πληγώνει.
Ο χρόνος πεθαίνει καθήμενος
σε σκοτεινούς θρόνους
κι η ελπίδα ακίνητη
χαραμάδες κλείνει ερμητικά.
Παραφωνία στην ερημιά της ζωής,
προσπαθείς να αναλύσεις τα πάντα
με το ασταθές σου βλέμμα
και οι συνειρμοί πονάν
την ανυπαρξία σου.
Κατάλαβέ το, αργήσαμε πολύ
να φτάσουμε στον προορισμό μας
και τώρα ψάχνεις να βγεις
απ’ το αδιέξοδο!
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ
Από το βιβλίο <<Πέλαγος Εντυπώσεων>>
Από το βιβλίο <<Πέλαγος Εντυπώσεων>>
Υ Π Έ Ρ Ο Χ Ο !!! "...ΑΡΓΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΜΑΣ..." ΣΑΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ... ΠΟΙΟΣ ΤΑΧΑ ΜΙΑ ΔΙΕΞΟΔΟ ΘΑ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙ;
ΑπάντησηΔιαγραφή