 |
| Alastair Magnaldo - art |
Κινούμαι εξ αρχής στο Αδιάφορο
Δυσκολεύομαι να επανέλθω στον Κόσμο
Φοβάμαι όταν δειλά κοντοστέκομαι
Νοιώθω ότι νεκρώθηκαν οι μηχανισμοί επαναφοράς
από μέσα μου.
Εκείνοι που με μαθαίνουν να συμπεριφέρομαι.
Ώρες παραμένω αδρανής, εστιάζοντας στο Άμορφο
Σε βαθμό που δεν ξέρω αν ωφελούμαι
Έτσι περνούνε οι ώρες μου,
στη Μοναξιά που βαφτίζω Φουγάρο.
Αναγκαστικά προσποιούμαι τον Σκεπτόμενο
και ξέχασα πιο ρούχα να βάλλω.
Από πού ξετρυπώνουν αυτές οι πληγές θεέ μου αχ να ‘ξερα
Κι’ ευθύς μια να τους δώσω να τις άρω,
ώστε εύχαρης για πάντα να ήμουνα,
στην Ανθρωπότητα Ελπίδα να φουμάρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου