ΥΔΡΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΟΥΝΑ

*Φημισμένο νησί με πλούσια ναυτική παράδοση και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, η Ύδρα προσελκύει πολυάριθμους έλληνες και ξένους επισκέπτες χάρη στη λαμπρή ιστορική διαδρομή της και την υπέροχη αρχιτεκτονική της.Τόπος καταγωγής μεγάλων μορφών της Ελληνικής Επανάστασης και του δημόσιου βίου, τόπος έμπνευσης και δημιουργίας για προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων, το στολίδι του Αργοσαρωνικού διαθέτει μοναδικά αρχιτεκτονικά δείγματα,αξιόλογα μουσεία, παλαιές εκκλησίες και μοναστήρια.Το πυκνό δίκτυο των περιπατητικών μονοπατιών δίνει τη δυνατότητα στους φυσιολάτρες να γνωρίσουν από κοντά το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον του νησιού.

Ύδρα:Iστορική ταυτότητα:Τα πρώτα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής στην Ύδρα (ή και Υδρέα στην αρχαιότητα) ανάγονται στη Νεολιθική Εποχή. Κατά τους Πρωτοελλαδικούς Χρόνους (3η χιλιετία π.Χ.) το νησί είχε ακμαίους παράκτιους οικισμούς ως διαμετακομιστικός σταθμός και κέντρο τροφοδοσίας των εμπορικών πλοίων, ενώ τη Μυκηναϊκή Περίοδο οικιστικά κέντρα ήταν η Χώριζα και η Επισκοπή. Κατά τους Ιστορικούς Χρόνους η Ύδρα περιήλθε στην κυριαρχία Ερμιονέων, Σαμίων και Τροιζηνίων, αποτελούσε δε κυρίως τόπο βοσκής αιγοπροβάτων και καταφύγιο ναυτικών. Το 15ο αι. εγκαταστάθηκαν στο νησί έποικοι από την Πελοπόννησο, ακολούθησαν δε κάτοικοι και άλλων περιοχών τους επόμενους αιώνες. Από το 17ο αι. η Ύδρα άρχισε να αναπτύσσει ναυτική και εμπορική δραστηριότητα. Στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αι., χάρη στις ενέργειες των κατοίκων του και τη διεθνή συγκυρία, το νησί γνώρισε περίοδο οικονομικής άνθησης και ναυτικής υπεροχής. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή των Yδραίων στον Αγώνα του 1821, με κορυφαία φυσιογνωμία το ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη. Ο στόλος τους συνέβαλε τα μέγιστα στην επικράτηση των επαναστατικών δυνάμεων στο Αιγαίο. Σημαντικός ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισαν στη νεότερη ελληνική ιστορία προσωπικότητες που κατάγονταν από την Ύδρα (Γεώργιος και Παύλος Κουντουριώτης, Αντώνιος Κριεζής, Δημήτριος και Πέτρος Βούλγαρης, Αθανάσιος Μιαούλης, Νικόλαος Βότσης).

Το εντυπωσιακό κτιριακό συγκρότημα του Ιστορικού Αρχείου - Μουσείου και τα αρχοντικά των Κουντουριώτηδων φέρνουν στο νου την εποχή της οικονομικής άνθησης και της ναυτικής υπεροχής της Ύδρας, αλλά και το σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε το νησί στην Επανάσταση του 1821 και τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.

Όσοι πάλι επιθυμούν να ανακαλύψουν το ιδιαίτερο φυσικό ανάγλυφο της Ύδρας δεν έχουν παρά να ακολουθήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στην ψηλότερη κορυφή του νησιού με την πανοραμική θέα, τον Έρωτα.

Η πόλη της Ύδρας, που είναι και η μοναδική πόλη του νησιού, έχει ανακηρυχθεί διατηρητέα και απαγορεύονται τα τροχοφόρα. Είναι απλωμένη σε δύο βραχώδεις λόφους και σφύζει από παραδοσιακά σπίτια με κεραμιδένιες σκεπές, έντονες μπλε πόρτες και παράθυρα. Η Ύδρα εδώ και δεκαετίες, είναι ένας από τους αγαπημένους προορισμούς Ελλήνων και ξένων επισκεπτών. Στο νησί υπάρχουν 300 εκκλησίες και πέντε μοναστήρια.

Η σημαντικότερη γιορτή σήμερα στην Ύδρα είναι τα Μιαούλεια, τα οποία είναι εκδηλώσεις, αφιερωμένες στη δράση του Ναύαρχου Μιαούλη και πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, προς το τέλος του Ιουνίου

Τα θαλάσσια ταξί που είναι δεμένα στο λιμάνι μεταφέρουν τους ταξιδιώτες σε γραφικές ακρογιαλιές με γαλαζοπράσινα νερά: στα Καμίνια, στο Βλυχό, στην παραλία Μπίστη και, κυρίως, στον Άγιο Νικόλαο.

Η ζεστή αγκαλιά του αρμολογημένου με σοφία, λεπτότητα και χάρη οικισμού της κοσμοπολίτικης Ύδρας περιμένει τους ταξιδιώτες, για να τους ταξιδέψει στο χρόνο και να τους χαρίσει έντονες συγκινήσεις.

Η Ύδρα, περισσότερο από όλα τα Ελληνικά νησιά, ενέπνευσε τις Καλές Τέχνες. Διάσημοι Έλληνες και ξένοι ζωγράφοι απεικόνισαν στα έργα τους τα τοπία της. Μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Πάμπλο Πικάσο και ο Μαρκ Σαγκάλ, την επισκέφτηκαν και αποτύπωσαν σε σχέδια τα αυστηρά της σχήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ύδρα υπάρχει παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών από το 1936, το οποίο στεγάζεται στο τετραώροφο αρχοντικό του Εμμανουήλ Τομπάζη και της Ξανθής Δ. Σαχίνη στα δεξιό τμήμα του λιμανιού.

Γύρω από το λιμάνι, αλλά και στα δαιδαλώδη στενά της Ύδρας, αμέτρητα είναι τα θέματα που προσφέρονται για το φωτογραφικό φακό: οι άνθρωποι του νησιού, οι προμαχώνες με τα κανόνια, στην είσοδο του λιμανιού, τα ιστιοπλοϊκά, τα ταχύπλοα και τα επιβατηγά σκάφη που μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι, τα επιβλητικά αρχοντόσπιτα, τα παραδοσιακά σπίτια με τις ανθοστόλιστες αυλές, τα γραφικά καλντερίμια.

Η Επανάσταση του 1821 βρίσκει την Ύδρα κάτοχο αμύθητου πλούτου απο χρυσά νομίσματα της εποχής, αποτέλεσμα κυρίως της επιτυχημένης εμπλοκής της στο εμπόριο σίτου κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους. Το εμπόριο μετά το 1810 είχε κάμψη αλλά ο στόλος της αριθμούσε 186 μικρά και μεγάλα πλοία συνολικής χωρητικότητας 27.736 τόνων δηλαδή ήταν διπλάσιος απο αυτόν των Σπετσών που διέθεταν ως δύναμη 64 πλοία συνολικά 15.907 τόνων. Τα Ψαρά διέθεταν 35 - 40 πλοία και η Κάσος 15. Τα πληρώματα είχαν αποκτήσει και πολεμική εμπειρία λόγω των συγκρούσεων με πειρατές της Αλγερίας. Τουλάχιστον από το 1820 οι προεστοί είχαν μυηθεί από τη Φιλική Εταιρεία στο μυστικό της Επανάστασης. Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση στην Πελοπόννησο, οι Υδραίοι ενημερώθηκαν με αλληλογραφία από τους πελοποννήσιους οπλαρχηγούς. Με επιστολή της 24 Μαρτίου 1821 οι προύχοντες της Πελοποννήσου ενημερώνουν τους Υδραίους και Σπετσιώτες ότι η Επανάσταση άρχισε νωρίτερα γιατί το μυστικό είχε προδοθεί από "τουρκολάτρες", και ζητούν τη βοηθειά τους για ναυτικό αποκλεισμό του εχθρού. Οι Σπετσιώτες ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης την 26 Μαρτίου, αλλά οι Υδραίοι φάνηκαν διστακτικοί στο να εξεγερθούν αμέσως, θυμούμενοι τις καταστροφές που είχαν πάθει κατά την προηγούμενη αποτυχημένη εξέγερση του 1770 και λαμβάνοντας υπόψη την στρατιωτική υπεροχή του εχθρού. Τελικώς κήρυξαν την επανάσταση στις 14 Απριλίου με εκκλησιαστική πομπή και ταυτόχρονα εξέδοσαν γραπτή επαναστατική διακήρυξη που έφερε τον τίτλο "Διαβατήριον των Ελληνικών Μαχομένων Πλοίων". Το έγγραφο αυτό αποτέλεσε και εθνική διακήρυξη, παρόμοια με αυτή που εκδόθηκε από άλλες Ελληνικές Αρχές:"Το Ελληνικόν Έθνος βεβαρυμένον πλέον να στενάζη υπό τον σκληρόν ζυγόν υπό τον οποίον τέσσαρας περίπου αιώνας καταθλίβεται επονειδίστως, τρέχει με γενικήν και ομόφωνον ορμήν εις τα όπλα δια να κατασυντρίψη τας βαρείας αλύσσους τας υπό των βαρβάρων Μωαμεθανών περιτεθίσας εις αυτό. ...Ημείς οι προύχοντες, οι συγκροτούντες την διοίκησιν της Νήσου ταύτης επιτρέπομεν εις τον Καπετάνιον Γιακουμάκην Τουμπάζην του πλοίου Θεμιστοκλής, το οποίον έχει κανόνια δεκαέξ και άλλα πολεμικά όπλα υπό την Ελληνικήν σημαίαν να υπάγη μετά του πλοίου τούτου, όπου ήθελε κρίνει ωφέλιμον και αναγκαίον εις τον κοινόν αγώνα, και να ενεργή κατά των Οθωμανικών δυνάμεων δια ξηράς τε και θαλάσσης πάν ό,τι συγχωρείται εις νόμιμον πόλεμον, έως ού η ελευθερία και ανεξαρτησία του Ελληνικού Γένους να αποκατασταθή με στερέωσιν..."

16 Απριλίου 1821

Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα υδραίικα πληρώματα αποκαλούνταν "Σουλουτζαλήδες", έναντι των Σπετσιώτικων που αποκαλούνταν "Τζαμουτζαλήδες", που όμως ήταν λίαν περιζήτητα ακόμη και από τους Οθωμανούς στολάρχους, όπως και από τον Καρά-Αλή.

 

Περί το τέλος της δεκαετίας του '50 η διάσημη ηθοποιός Σοφία Λόρεν, ανταποκρινόμενη σε αίτημα της τότε Βασίλισσας Φρειδερίκης, "γύρισε" στην Ύδρα την γνωστή κινηματογραφική επιτυχία "Το παιδί και το δελφίνι", τα γυρίσματα της οποίας παρακολούθησε η ίδια η Βασίλισσα. Ήταν ακριβώς η απαρχή της μεταφοράς του τουριστικού ενδιαφέροντος (ανάπτυξης) από το Λουτράκι στα νησιά του Αργοσαρωνικού, υποβοηθούμενη από την έβδομη τέχνη.

"Ορκίζομαι ότι εδώ μπορώ να γευτώ τα μόρια που χορεύουν στα βουνά.Τούτο το φως έχει κάτι έντιμο και φιλοσοφικό.Δεν σ’αφήνει να προδώσεις τη διάνοια σου,ενώ συνάμα καλεί την ψυχή σου σε γλεντοκόπι..." Leonard Koen

"Ξεκινά μια ψαροπούλα απ'την Ύδρα τη μικρούλα..."από την ταινία"Το κορίτσι με τα μαύρα"με τους Έλλη Λαμπέτη και Δημήτρη Χορν.

"Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη..."από την ταινία "Το παιδί και το δελφίνι"με τη Σοφία Λόρεν.

Τα συμπαθητικά γαϊδουράκια, αποκλειστικό μέσο μεταφοράς ανθρώπων, αποσκευών και εμπορευμάτων στο νησί, περιμένουν στη σειρά για το νέο τους δρομολόγιο.

"Μαζί με τη μνήμη ξεπηδούν μυριάδες εικόνες,που άλλοτε απαθανάτισε η σκέψη μας και άλλοτε η φωτογραφική μας μηχανή.

Μια εικόνα που κράτησα και παίρνω μαζί μου την ώρα της δουλειάς ή κάποιες ώρες που το μυαλό ζητάει καταφύγιο ηρεμίας και ευδαιμονίας, είναι την ώρα που το μεσημέρι ο ήλιος φωτίζει τη θάλασσα και αυτή λαμπυρίζει.Σαν ένα παιχνίδι ανάμεσα στους δύο μοιάζει όλη αυτή η εικόνα.Σαν μια γιορτή που το γαλανό της θάλασσας ντύνεται με το ατλαζένιο πανωφόρι του.Τότε που οι αντανακλάσεις των ακτίνων του ήλιου μεταμορφώνονται πάνω της, σαν διαμάντια που την αγκαλιάζουν πέρα-πέρα, μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μας.Είναι σαν παιχνίδισμα άπιαστων διαμαντιών στην επιφάνεια της θάλασσας, που πότε φεγγίζουν εδώ και πότε εκεί.Σαν λαμπεροί κρύσταλλοι που φευγαλέα μπορείς για λίγο να τους δεις αλλά όχι να τους αγγίξεις.

Αυτή η μαγική εικόνα του λαμπυρίσματος της θάλασσας με τις διαμαντένιες ανταύγειες, με φόντο τις ομορφιές της Ύδρας περιγράφουν λιτά το ποίημα της ζωής μας. Δίνουν φως και δύναμη στα λόγια μας και μια χαρά αυθόρμητη σαν το αθώο «κελάρυσμα» των παιδιών..."

Ελένη Χριστοδούλου-"Το ποίημα της ζωής μας"

"Δελφίνια φλάμπουρα και κανονιές.

Το πέλαγο τόσο πικρό για την ψυχή σου κάποτε,

σήκωνε τα πολύχρωμα κι αστραφτερά καράβια

λύγιζε, τα κλυδώνιζε κι όλο μαβί μ’ άσπρα φτερά,

τόσο πικρό για την ψυχή σου κάποτε

τώρα γεμάτο χρώματα στον ήλιο.

Άσπρα πανιά και φως και τα κουπιά τα υγρά

χτυπούσαν με ρυθμό τυμπάνου ένα ημερωμένο κύμα...

Θα ήταν ωραία τα μάτια σου να κοίταζαν

θα ήταν λαμπρά τα χέρια σου ν’ απλώνουνταν

θα ήταν σαν άλλοτε ζωηρά τα χείλια σου

μπρος σ’ ένα τέτοιο θάμα

το γύρευες...

τι γύρευες μπροστά στη στάχτη

ή μέσα στη βροχή στην καταχνιά στον άνεμο,

την ώρα ακόμη που χαλάρωναν τα φώτα

κι η πολιτεία βύθιζε κι από τις πλάκες

σου ‘δειχνε την καρδιά του ο Ναζωραίος,

τι γύρευες; γιατί δεν έρχεσαι; τι γύρευες;"

Γιώργος Σεφέρης-"Ύδρα"

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ - ΖΩΗ ΔΟΥΝΑ

πηγές  πληροφοριών 
https://el.wikipedia.org/
http://www.hydra.gr/
http://fonitisydras.com.185-4-135-106.linuxzone47.grserver.gr/