Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

ΣΤΕΛΛΑ ΣΟΦΙΑ ΖΥΓΟΥΡΗ " Αισθήσεις " Ποιητική Συλλογή

Κυκλοφόρησε η 3η Ποιητική Συλλογή της Ποιήτριας Στέλλας-Σοφίας Ζυγούρη με τον τίτλο " Αισθήσεις " από τις Εκδόσεις " Αδούλωτη Μάνη "

Βιογραφικά στοιχεία

Η ποιήτρια Στέλλα-Σοφία Ζυγούρη του Νικολάου και της Βούλης γεννήθηκε στη Σπάρτη και κατοικεί μόνιμα στο Γύθειο. Σπούδασε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις απαραίτητες για την οικογενειακή επιχείρηση HOTEL MILTON. Η ενασχόλησή της με την ποίηση ξεκινά με αφορμή εργασία που ζήτησε η αγαπημένη της φιλόλογος κυρία Πίτσα Λαγάκου-Κοιλάκου στη Β΄ Γυμνασίου. Η λατρεία της για την ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης, την ώθησε να γράφει σε αθλητικές και οπαδικές εφημερίδες ποιήματα, τα οποία εξέφραζαν το μεγαλείο της ομάδας της.

Έτσι, βραβεύτηκε κατ’ επανάληψη ως « Ποιήτρια του Αρειανού Ιδεώδους» από τις διοικήσεις της ομάδας του Άρη.

Έχει εκδώσει προσωπικά δέκα συλλογές τις οποίες χάριζε σε εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν στο Πνευματικό Κέντρο της Αγίας Τριάδος Γυθείου. Η πρώτη με τίτλο «Στα μάτια σου η αλήθεια μου», ήταν αφιερωμένη στο λατρευτό της πατέρα που «έφυγε» ξαφνικά. «Επίσημα», καθώς της αρέσει να λέει η ποιήτρια, έχουν εκδοθεί τρεις ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις «Αδούλωτη Μάνη.» «Στους δρόμους που περπάτησα» (2014), «Ταξίδι στο φως» (2015), «Αισθήσεις» (2016).

Είναι ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας «Χείλων ο Λακεδαιμόνιος» και Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.

Στον 8ο διαγωνισμό ποίησης 2013 Ωδείου Φουντούλη (Κέντρο Διεθνών Μουσικών Σπουδών) λαμβάνει τον 1ο Έπαινο.

Λαμβάνει τιμητική διάκριση από τον 33ο διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών για το ποίημά: «Ταξίδι.»

Στον 6ο Παγκόσμιο διαγωνισμό 2015 του Ε.Π.Ο.Κ.( Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων), το δεύτερο βραβείο για το ποίημα: «Θυσία για την Κύπρο μας.»

Διατηρεί την προσωπική σελίδα Stella-Sofia Zygouri και ποιητικές σελίδες με τους τίτλους: Η σιωπή λέει περισσότερα…., Ποίηση σε κάνει να πετάς ψηλά και τις ομώνυμες των συλλογών της: «Στους δρόμους που περπάτησα», «Ταξίδι στο Φως» και πολύ σύντομα «Αισθήσεις».

Ουρανία Μπούρτζινου

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Αισθήσεις

Ψυχή στα κρύφια μονοπάτια σου

βγήκες ξανά σεργιάνι.

Λόγια ν’ ακούσεις άρρητα

με μια σταλιά ζωής ξεδίψασμα

ο πόνος σου να γιάνει.

Γαλάζιο μπλε του ουρανού η της καρδιάς γαλήνη,

το γαλανό της θάλασσας αισθήσεων σαγήνη.

Λευκό βαμβακοσύννεφο σαν τ’ όνειρο που τρέχει,

αφρός κυμάτων το άπιαστο που ορισμό δεν έχει.

Μαϊστράλι ατίθασο σε καλωσόρισε

χαϊδεύοντας τις φυλλωσιές στο πέρασμά σου.

Ο τροβαδούρος του θέρους τζίτζικας

την πιο όμορφη καντάδα του

πεισματικά σου τραγουδά!

Τί κι αν ήταν πάντα η ίδια;!

Η θάλασσα συστήθηκε

ενώ φιλούσε την αμμουδιά με χίλια στόματα

λες κι ’θελε ν’ απαντήσει ανέκφραστες ερωτήσεις.

Ψιθύριζε:

«Σ…αλςςς σ…αλςςς σ…αλςς..!»

Περήφανη, συνεσταλμένη!

Φιλική κι άγρια!

Αιώνια, μα πάντα νέα!

Πόσες όψεις αυτή η γαλανή μαγεία!

Και κάπου κει στο δείλι το μενεξεδί

επέστρεψε η ψυχή απ’ ομορφιά γεμάτη

μα πάντα διψασμένη…

στα μυθικά τα πέλαγα του Πλάστη

να σαλπάρει!

* * * *

Δημιουργώ άρα Υπάρχω

Ανάγκη μου είναι δυνατή

γραφή, δημιουργία,

όχι σαν ενασχόληση

φυγή απ’ την ανία…

Είναι το καταφύγιο

που διάλεξα να ζήσω.

Σπίτι για πνεύμα και ψυχή

ποθώ να οικοδομήσω.

Κομμάτια έχει της ψυχής

γέλιο μαζί με δάκρυ.

Σκέψη και κάθε λόγος μου

δρόμος και μονοπάτι..

Φοβάμαι όμως και ριγώ

την πύλη που έχω κτίσει.

Το έργο, τον δημιουργό

μέσα σ’ αυτή μια μέρα θε να κλείσει.

Όσοι είναι πάντα δίπλα μου

και με αγαπούν,

ανησυχούν κι εκείνοι

όταν την πύλη βλέπουν

σιγά σιγά να κλείνει!

* * * *

Κουράστηκες καρδιά μου

Καρδιά μου κουράστηκες, βαριά η σκέψη.

Δύσβατος δρόμος έγινε η ζωή.

Την Ποίηση σου έδωσα να έχεις βακτηρία.

Δώρο, Θεϊκό, πολύτιμο, κι ανάλογα εσύ να εκτιμήσεις.

Όμως…

Δεν είναι λούνα παρκ και της χαράς παιχνίδι.

Πένθος έχει, πόνο πολύ, αίμα ψυχής και δάκρυ.

Πάνω της να στηρίζεσαι για τις βαθιές ανάσες.

Κουράγιο, μάζευε αντοχές, ο δρόμος έχει εμπόδια.

Για να πλησιάσεις στο άπειρο.. πανάκριβα τα διόδια!

* * * *

Οι λέξεις φταίνε

Οι λέξεις φταίνε που βγαίνουν μπροστά,

κομμάτια της ψυχής, συναισθήματα για να εκφράσουν..

Πόσο η λέξη «δάκρυ» αλήθεια, αποδίδει την διεργασία

τού πόνου ή κάποτε και της ανείπωτης χαράς,

που ξεκινά απ’ την καρδιά,

και σαν σκληρό, καυτό διαμάντι κυλά στα μάτια..!

Όμως….

Παρ’ όλα αυτά ανάμεσα στις λέξεις επέλεξα

να περάσω τη ζωή μου..!

* * * *

Ύπαρξη

Τη θάλασσα ο ουρανός,

καθρέφτη έχει επιλέξει.

Τα χρώματα την διάθεση,

επάνω της να πλέξει..

Χρώμα δεν έχει η θάλασσα,

ο ουρανός της δίνει.

Μα ως αυτόφωτη περνά,

και φαίνεται εκείνη.

Ευφρόσυνο το γαλανό,

λευκή η θυμηδία

Μπουνάτσα το χαμόγελο,

οργή η τρικυμία.

Ζωή να είμαστε εμείς,

όχι το είδωλό της.

Ψυχή και Πνεύμα υπαρκτό,

όχι εικόνα, προβολή,

σκηνή στο κάτοπτρό της..!

* * * *

Ο Άνθρωπος

Τι είναι τάχα ο άνθρωπος, το μέγα αυτό μυστήριο;
Είναι μια τέλεια μηχανή, μ’ αισθήματα και σκέψη;
Ένα θηρίο άραγε με ένστικτα και πάθη;
Ή είναι εικόνα του Θεού, της Χάρης κληρονόμος;
Είναι Αυτός που του έδωσε πνοή, με την πνοή Του.
Με την μορφή του έστειλε τον λατρευτό Υιόν Του.
Για την αιώνια τη ζωή, τον έχει προορισμένο.
Απ’ όλα Του τα πλάσματα το πιο αγαπημένο.

Μ’ αισθήματα και λογική αυτόν έχει προικίσει.
Μ’ ελευθερία απόλυτη τον δρόμο να διαλέξει.
Μα ο άνθρωπος επαίρεται μ’ όλες αυτές τις χάρες.
Στην ύλη μόνο στρέφεται, στα σύμβολα του κόσμου.
Βλέμμα δε στρέφει στο Θεό, με προσευχή και δάκρυ.
Το έλεός Του δε ζητά, την θεία προστασία,
Μ’ αγάπη για τον άνθρωπο και την παράκληση
να ζει μία ζωή με ουσία.

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

Ν.ΤΑΒΟΥΛΑΡΗΣ

Η ποίηση ως μια μυστική δίοδος του φυσικού με το αόρατο, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, είναι αναγκαίο να μπολιαστεί με το αιθέριο φως των γνήσιων συναισθημάτων και στην πορεία της προς την πνευματική μέθεξη να συμπορευτεί με τη διάνοια για να μας δώσει μια γνήσια ποιητική δημιουργία. Η ποιήτρια Στέλλα-Σοφία Ζυγούρη έχει την ψυχική αλλά και πνευματική πληρότητα και επανειλημμένα μας έχει δώσει μεστούς ποιητικούς καρπούς.

Η νέα συλλογή ποιημάτων της Στέλλας-Σοφίας Ζυγούρη «Αισθήσεις» οδηγεί τον αναγνώστη σε μια φιλοσοφική αναζήτηση της ψυχής που διακρίνεται ο προβληματισμός της αγάπης, του έρωτα, της ελπίδας. Ο ποιητικός της λόγος αναδύεται από αυτά τα στοιχεία της εσωτερικής αναζήτησης. Φόβος, αγάπη, πνεύμα, ψυχή, όλα μαζί φορτωμένα με ελπίδα και φως.

«Σπίτι για πνεύμα και ψυχή ποθώ να οικοδομήσω...

Φοβάμαι όμως και ριγώ, την πύλη που έχω κτίσει...»

Η ποιήτρια με λυρισμό και έντονο συναίσθημα, πίστη στα ιδανικά και αγάπη για τον άνθρωπο μάς μεταφέρει σ’ έναν αισθητικό κόσμο, αναδεικνύοντας τη γαλήνη της ψυχής της και τον πλούτο των συναισθημάτων της. Με φάρο την έμπνευσή της και την αγάπη της για την ποίηση μάς μεταδίδει τις φιλοσοφικές της ανησυχίες..

«Η πεταλούδα αθόρυβα κρυστάλλινο χαμόγελο φέρει στα εύθραυστα πολύχρωμα φτερά της».. Στίχοι που φέρουν ελπίδα, χαρά και τη δυνατότητα μεταφοράς του αναγνώστη σε συμβολικές ατραπούς σκέψης. Είμαι βέβαιος ότι και αυτή η ποιητική δημιουργίας της Στέλλας-Σοφίας Ζυγούρη θα ταξιδέψει στον κόσμο του πνεύματος και της ομορφιάς τους αναγνώστες της.

Νίκος Ταβουλάρης

Ποιητής-Πεζογράφος-Δοκιμιογράφος

Τέως Πρόεδρος και νυν Αντιπρόεδρος της

«Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών»

* * * *

ΟΛΓΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Η πένα σου σαν αγριοπούλι φτερουγίζει ακολουθώντας χνάρια απεραντοσύνης, ελευθερίας και χαρούμενο πετά σκορπώντας αγάπη.

Με λυρισμό υμνείς τον έρωτα και τη ζωή!

Οι στίχοι σου αποπνέουν αγάπη και τη διοχετεύεις συνεχώς σε όλα τα ποιήματά σου.

Να συνεχίσεις πάντα με αυτή τη δύναμη της προσφοράς και της αγάπης στη διανόηση και στην ελευθερία σκέψης, λόγου και πράξης, σύμφωνα με τα ανθρωπιστικά ιδεώδη που όλοι έχουμε ανάγκη να πιστεύουμε και να πρεσβεύουμε!

Εσύ λαμβάνεις την αόρατη δύναμη του πενταδάκτυλου Ταύγετου.

Με τα μαγνητικά πεδία που έχει κατεβάζεις διαστημόπλοια!

Έτσι εύχομαι να είσαι πάντα γερή στο πνεύμα και στην καρδιά,

για να μας χαρίζεις την αξιόλογη γραφή σου.

ΟΛΓΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

* * * *

ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ

Η Στέλλα Ζυγούρη, σεργιανίζοντας σε κρύφια μονοπάτια, ατενίζοντας το μπλε του ουρανού, και το μενεξεδί του δειλινού, ζωγράφισε και πάλι μικρά θαύματα λόγου. Καταφύγιο της ψυχής της οι διαμαντένιες λέξεις σε τούτες τις σελίδες απαστράπτουσες χορεύουν στο χαρτί και καθηλώνουν τον αναγνώστη.

Η ανάγκη της να εκφράσει στοχασμούς και συναντήματα ,την καθιστούν μία εξαίρετη ποιήτρια. Οι ανθολογίες της πάντα ξεχωριστές, πλεγμένες με έρωτα, ανησυχία και παράπονο, δίνουν άρωμα του πηγαίου ταλέντου, και της ευαισθησίας της.

Δημιουργώ, άρα ΥΠΑΡΧΩ! Μας λέει η ίδια σ’ ένα από τα ποιήματα της. Με την έμπνευση πιασμένη χέρι-χέρι, με το αστέρι που έχει καλά κρυμμένο στην καρδιά της, και με τον παλιό της καθρέφτη, πάει μπρος πίσω της ζωής τα καμώματα περιγράφοντας την. Αρχοντικά ντυμένες σκηνές, συνοδευόμενες μια με γέλιο, μια με δάκρυ. Και ναι! Όσο κι αν δεν το πιστεύει, είναι η δημιουργός αυτού του καθρέφτη, που στα χρώματα του συμπαρασύρει θύμισες και νοσταλγία. Προικισμένη απ’ τον Θεό με φωτεινό νου και καλοσύνη, γίνεται παράδειγμα λογοτεχνικής συμπεριφοράς.

Στην αγαπημένη μου Στέλλα εύχομαι, ο φτερωτός Πήγασος να την πάει πολλά Λογοτεχνικά ταξίδια στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Της εύχομαι υγεία, και επιτυχίες, και όλες τις αξίες εκείνες που αρμόζουν στην προσωπικότητα της.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ!!!!

ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ – Συγγραφέας

Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

* * * *

ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ

Συγχαίρω θερμά τη Στέλλα-Σοφία Ζυγούρη για τα όμορφα ποιήματά της που με όλες μου τις αισθήσεις και με μεγάλο ενδιαφέρον απόλαυσα. Η νέα της ποιητική συλλογή διαποτίζεται με έντονο λυρισμό και φιλοσοφική σκέψη. Στίχοι που αναβλύζουν αλήθεια, ανθρωπισμό και βαθιά αγάπη. Η ποιήτρια συναντά στο αέναο σύμπαν τον ζωοδότη Έρωτα, την πηγή της ζωής και της ύπαρξης.

«Σταγόνες φιλιά απ’ τα κύματα/έφερε ο θαλλασσοαέρας/Στάλες που έχουν τη δροσιά/μα αφήνουν μια αλμύρα..»

Η ποίηση της Στέλλας-Σοφίας Ζυγούρη είναι το απάνεμο λιμάνι της ψυχής της...

«Σε μια σπηλιά απρόσιτη/έκρυψα μιαν ελπίδα». Η ψυχή τής ποιήτριας θα βρει τρόπο και θα ανακαλύψει την ελπίδα, ακόμη και σε μια απρόσιτη σπηλιά.. Με τις λέξεις της η Στέλλα-Σοφία Ζυγούρη σεργιανίζει στις αξίες και τα ιδανικά που έχει μέσα της. Καλοτάξιδο από καρδιάς!!!

ΤΖΟΥΛΙΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ

Ποιήτρια- Μέλος της «Πανελλήνιας ΄Ενωσης Λογοτεχνών» -Ταμίας

* * * *

ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΠΟΥΡΤΖΙΝΟΥ

Αγαπημένη μου φίλη Στέλλα-Σοφία, με ιδιαίτερη χαρά υποδέχομαι την τρίτη «επίσημη» συλλογή σου με τίτλο «Αισθήσεις» από τον εκδοτικό οίκο «Αδούλωτη Μάνη.» Μέσα από τους στίχους σου φανερώνεται έκδηλα το πηγαίο ποιητικό ταλέντο σου. Διάχυτος ο λυρισμός κι ο στοχασμός σου!

Στέλλα-Σοφία, ποιήτρια ρομαντική

της συντροφιάς μας εκλεκτή

κόσμημα του Γυθείου!

Χωρίς επιτήδευση γνωρίζεις

τους στίχους σου να πλέκεις!

Η έμπνευσή σου αστείρευτη

ο λόγος σου μεστός,

πλείστες οι ανησυχίες σου

και φιλοσοφικές.

Στέλλα αστέρι είσαι εσύ

Σοφία με πένα χρυσή

παράδειγμα προς μίμηση

μιας δυνατής ψυχής.

Επέλεξες ανάμεσα

στις λέξεις να περάσεις

τη ζωή σου

κομμάτια της καρδιάς σου

να εκφράσουν.

Τι ουσιαστικότερο και ομορφότερο; Είσαι θαρρώ ευτυχισμένη που βρήκες τρόπο να χαμογελάσεις στη ζωή, σφιχτά το χέρι να της πιάσεις, ν’ αφήσεις την ψυχή σου χιλιοστό το χιλιοστό πάνω στο χαρτί που γίνεται σελίδα βιβλίου, σελίδες βιβλίων και ποιητικές συλλογές. Είμαι σίγουρη πως όποιος διαβάσει τις «Αισθήσεις» θα αισθανθεί, θ’ αφουγκραστεί, θα αναρωτηθεί, θα χαμογελάσει, θα τραγουδήσει,

θα ταξιδέψει! Στέλλα-Σοφία το τρίτο σου «επίσημο» ταξίδι αρχινά! Εύχομαι να αισθανθείς και να γευτείς αμέτρητη χαρά, χαρά, χαρά!

Σ’ ευχαριστώ που με τιμάς με τη φιλία σου!

Ουρανία Μπούρτζινου Ποιήτρια-Πεζογράφος |

Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και μέλος του Πειθαρχικού συμβουλίου.

Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας «Χείλων ο Λακεδαιμόνιος»

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΖΥΓΟΥΡΗ κατά την παρουσίαση του βιβλίου Απόσπασμα

Θέλω να πιστεύω ότι τις σέβομαι και πάντα τις αγγίζω με δέος και αγάπη. Άλλωστε όσοι ασχολούμαστε με τη γραφή γράφουμε με ότι έχουμε και ότι είμαστε, κι εσείς που όλα αυτά τα χρόνια είστε δίπλα μου γνωρίζετε την ζωή και τη γραφή μου… Και να που με αξίωσε ο θεός σήμερα να κρατώ στα χέρια μου την τρίτη μου επίσημη έκδοση, και πάλι από τις μανιάτικες εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη.

Έτσι λοιπόν εδώ και 20 χρόνια η Ποίηση είναι για μένα η ακριβή μου φίλη, η ανάγκη μου για δημιουργία γιατί η Ποίηση είναι δημιουργία..! Δώρο, Θεϊκό, πολύτιμο, Δεν είναι μια οκνηρή αδρανής ονειροπόληση, με όμορφες, χαρούμενες εικόνες.. Είναι μια πορεία ζωής, που έχει και πόνο και πένθος, τις εναλλαγές και όψεις τις ζωής μας. Φέτος η ποίηση μου χάρισε και πολλές χαρές ήταν η γιορτή της ψυχής μου, και σοβαρός λόγος ύπαρξής μου !!

ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΆΡΑ ΥΠΑΡΧΩ Δημιουργώ άρα Υπάρχω(ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ) Ανάγκη μου είναι δυνατή γραφή, δημιουργία, όχι σαν ενασχόληση φυγή απ’ την ανία… Είναι το καταφύγιο που διάλεξα να ζήσω. Σπίτι για πνεύμα και ψυχή ποθώ να οικοδομήσω. Κομμάτια έχει της ψυχής γέλιο μαζί με δάκρυ. Σκέψη και κάθε λόγος μου δρόμος και μονοπάτι.. Φοβάμαι όμως και ριγώ την πύλη που έχω κτίσει. Το έργο, τον δημιουργό μέσα σ’ αυτή μια μέρα θε να κλείσει. Όσοι είναι πάντα δίπλα μου και με αγαπούν, ανησυχούν κι εκείνοι όταν την πύλη βλέπουν σιγά σιγά να κλείνει!