Στην αγκαλιά της θάλασσας
σιγοψιθύρισα μια μελωδία .
Στου δειλινού την αύρα
ταξίδεψαν οι λογισμοί μου.
σιγοψιθύρισα μια μελωδία .
Στου δειλινού την αύρα
ταξίδεψαν οι λογισμοί μου.
Σ’ αντάμωσα,
στον παφλασμό του ονείρου
με ένα σκαρί άτρωτο,
από τα βέλη των ανθρώπων
μέρες και νύχτες
πολιορκημένος απ’ τα πέλαγα της ζωής.
στον παφλασμό του ονείρου
με ένα σκαρί άτρωτο,
από τα βέλη των ανθρώπων
μέρες και νύχτες
πολιορκημένος απ’ τα πέλαγα της ζωής.
Παρέα με τους γλάρους
χάθηκες στα ασημένια κύματα
αρμενίζοντας
στο άπειρο γαλάζιο του ουρανού.
χάθηκες στα ασημένια κύματα
αρμενίζοντας
στο άπειρο γαλάζιο του ουρανού.
Στην αγκαλιά της θάλασσας
αποκοιμήθηκα
κλείνοντας ήσυχα τα βλέφαρα μου.
αποκοιμήθηκα
κλείνοντας ήσυχα τα βλέφαρα μου.
11/7/2016
Μίνα Μπουλέκου
Σε ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σου και την φιλοξενία σου Γεωργία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή