ΙΩΑΚΕΙΜ ΠΑΠΑΧΡΟΝΗΣ { Θα νικήσουμε.. }

Πίνακας: Antoine Josse

Oταν απ’ τ’ όνειρο, μας κλέβουν τη δική μας Ελένη
μαίνεται μέσα μας ο Τρωικός!

Και στέκουμε ορθοί, παραταγμένοι, έτοιμοι.
Ταξιανθίες φωτός απέναντι στις ταξιαρχίες του σκότους.
Το ‘Όνειρο μας καταπρόσωπο
στις σιδερόφρακτες όψεις της πραγματικότητας.
Τα Πυριφλεγή μας σώματα κόντρα σε χαλύβδινες σκιές.
Ο Τέρθιππος άνεμος της ζωής καβαλάρης ονείρων
απέναντι στο θάνατο που ετοιμάζουν.
Οι Καρδιές μας κόκκινα φλάμπουρα
που φτεροκοπούν καρφωμένες στα στήθη μας.

Θα νικήσουμε.
Ταγμένοι στο ΕΝΑ.
Μονογενείς χρισμένοι από άγγιγμα ιερό.
Γυμνασμένοι με φωτεινούς εναγκαλισμούς στην παλαίστρα του ήλιου.
Ορκισμένοι.
Ιθαγενείς βαμμένοι με τις λάμψεις της γέννας.
Πανοπλία η γύμνια μας.
Δυο μάτια ελεύθερα να φέγγουν από πάθος.
Το όνομα της αγάπης χαραγμένο σε κάθε ένα από τα 211 οστά μας.
Ανένδοτοι.
Θα νικήσουμε.
Με μια αχτίδα στο θηκάρι,
το κληροδότημα του ήλιου του συμπολεμιστή

Έχουμε τη φύση με το μέρος μας.
Μας δίδαξε την επικράτηση
η εποποιία του άνθους που βλασταίνει ανάμεσα σε πέτρες.
Σπουδάσαμε ρίγη από τα σκιρτήματα των ελαιώνων μας.
Απλότητα από τις πράξεις των πουλιών.
Θα νικήσουμε.
Έχουμε τη ζωή με το μέρος μας.
Τα άπαρτα χαρακώματα στη μεθόριο των άκρων μας.
Τα εμβατήρια της πιο βαθιάς ροής.
Τις Ερωτικές μας ιαχές.
Τα Ακρόπλωρα στήθια της θάλασσας που είμαστε.
Φιλιά σπασμένα ρόδα στου σώματος τις ευχές.
Νύχτες καταυγασμένες από τα περιστέρια μας.
Το Λερναίο μας πόθο.
Τον άγγελο με τα πύρινα μαλλιά.
Έχουμε ο καθένας μας μυριάδες σώματα,
δίδυμες καρδιές σε κάθε μας σώμα.
Κι αν καούμε,
τυλιγμένοι τις στάχτες μας,
θα ακούμε το φοίνικα να γεννιέται πάλι και πάλι
Αν μας κόψουν τη λαλιά, θα μιλάμε με το βλέμμα στη διάλεκτο του φωτός.
Αν πληγωθούνε τα μάτια μας, θα βλεπόμαστε με τα χέρια.
Αν μας κόψουν τα χέρια, θα κρατιόμαστε με τα δόντια.
Αν χαθούμε, θα ανασταινόμαστε με ένα άγγιγμα στο βυθό μας.
Θα νικήσουμε.
Για ένα κλεμμένο όνειρο
Για την πατρίδα της ζωής.
Για μία ανατολή.