Τα πρωινά αρχινά
η αυτόματη επανάληψη
και η καθημερινή ασφυξία .
Στον σκοτεινό θάλαμο των θυσιών
βαδίζει η εικονική αναπαράσταση του ανθρώπου,
κουβαλώντας συμβιβασμούς και πρέπει .
Οι ίσκιοι μας στέκουν ασάλευτοι,
καταγράφουν τις ελλείψεις .
Σκέψεις ενδόμυχες
εκτονώνουν την περιπλάνησή μας στο μάταιο .
Ένα μακροβούτι απέμεινε
στους ήχους της σιωπής
....η αναζήτηση του αυθεντικού ανθρώπου.
Carpe


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου