Πεντάρα τσακιστή
(για το
JukeBox)
Ή
"Pseudo-Blues"
(prose song "written on a toilet roll")
Ας έπαιζε
Από τ' αγαπημένα τής φυλλωσιάς και τού δάσους
Όσκαρ Πήτερσον και Τσετ Μπέηκερ
"Summertime" & "Alone Together"
Ημίθεους με σάλπιγγες και έγχορδα
Πανέτοιμους να γκρεμίσουν τα τείχη σε μια ιαχή
Τους τοίχους στ' αφτιά των πολλών
Που όμως δε θέλουν ν' ακούσουν
Ούτ' ένα πολλοστημόριο αλήθειας
Διαλέγοντας τις χοντράδες
Αντί -έστω- την τυχαιότητα και τις ευκαιρίες
Τις μονάκριβες πιθανότητες
Μισής ζωής παραδομένης στα όνειρα
Που ξεγεννούν τα θέλω και οι ορέξεις
Μισής ζωής στο περίμενε
Μήπως γίνει κάτι μοναδικό
Μήπως σε σώσουν οι άλλοι
Καημένε στα δόντια των καημών• ας
Έπαιζε μουσική και όλοι
Οι απαίσιοι φρικτοί ήχοι μιας πόλης
Που σου τρυπούν το κρανίο
Τα μεσημέρια και τα μεσάνυχτα
Μέχρι ακόμη κι εδώ στη χρυσαφένια
Αμμουδιά, θα χάνονταν στο π και φ
Όπως σε μια κλασική πράξη περιστρόφων
Που ακυρώνουν - αν βρεις ποτέ το σθένος ή το θυμό
Να πατήσεις σωστά τη σκανδάλη -
Έναν κόσμο κατάμεστο από φθονερούς και βλακέντιους
Ανήμπορους να τσακίσουν
Τη βαρετή επιλογή να ζουν μέχρι το θάνατο
Ακολουθώντας τη λαοθάλασσα των ακέφαλων
Το πλήθος των καθηλωμένων μπροστά στο χαζοκούτι
Όπως στην ουρά ενός ξεπεσμένου πορνείου• αλλά
Εδώ το σκονισμένο τζουκ-μποξ
Δεν παίζει κανένα τραγούδι
Ο μπάρμαν τρίβει γελώντας την κοιλιά τού φυσητήρα
Και κάποια Σαλώμη χορεύει κοντά μου
Εφτά πέπλα ν' ανεμίζουν διάφανα
Βυζιά και χείλη που θα έλιωναν γλυκά στο στόμα
Ίσως με την ελπίδα - ίσως πάλι όχι
Να δω αργότερα το κεφάλι μου στο πιάτο της• αν
[ δεν είχαν γίνει σκιά μου οι φερτάκηδες
Κι εκείνη η πόρνη η προκατάληψη
Απέναντι στις λέξεις -
Θα σκεφτόμουν άλλα να πω όπως
Να χύσω μέσα της κάμποσες φορές
Με απανωτές κραυγές και σφρίγος
Μιας δωδεκάδας αιχμητών που κονταροχτυπιούνται
Με δόρυ στιβαρό σε ομηρικά ακρογιάλια• ]
Ρογήρος Δέξτερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου