ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ - ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

i. 

Αμέσως ομολόγησε 
μετά το φονικό 
Είπε απλά 
πως στη μεταμεσονύκτια 
βόλτα του 
τυχαία πέρναγε από κει
τυχαία είδε το πτώμα
Ομολόγησε ο σαλός 
Όχι πως ήτανε φονιάς 
Πως νάναι άλωστε 
δεν είχε μπόρεση 
να σκοτώσει ούτε κουνούπι 
Ομολόγησε 
-καθώς είπε-
από φιλανθρωπία 
Οι αληθινοί φονιάδες 
δεν ομολογούν 
Κανείς τους 
-ποτέ-
δεν παίρνει την ευθύνη 

Άνδρεας Δαβουρλής 
Αττική γης 
21 σεπ 2020
Από ανέκδοτη συλλογή 

ii

Τα όνειρα γεννιούνται
σε φτωχικά παιδικά δωμάτια
σε χαμηλά σπίτια με αυλή
Τρέφονται με τις μοσκοβολιές
της υγρασίας του ιδρώτα
της γαζίας
του φρέσκου σταρένιου ψωμιού
Στα σπίτια αυτά
οι άνθρωποι
ισορροπούν ανάμεσα
στο καθημερινό τους μόχτο στον πόνο
και σ ένα αυγουστάτικο λιόγερμα
Κουβέντες λιγοστές
ποτισμένες στη ρετσίνα
στο παράπονο
Τραγουδάνε τον έρωτα κάνοντας όνειρα
Τούτα τα όνειρα
πολλές φορές
ντύνονται το πανωφόρι της καλωσύνης
-του Θεού δηλαδή-
και περπατάνε λεβέντικα
τη δημοσιά...
Περήφανα
με δίχως φράγκο στη τσέπη
μα περήφανα
Ψηλώνουν
φτάνουν ίσα με τα σύννεφα
και συνήθως μένουν εκεί
γίνονται σύννεφα 

Άνδρεας Δαβουρλής
03 Σεπ 2020
ανέκδοτο ποίημα
Από την συλλογή ~επίπονον~

Τα εικαστικά  Zion Mor