Ξύπνα αγάπη, εμπρός, αναδύσου
στων ανθρώπων την καρδιά να ριζώσεις
κάθε πλάνη ζείδωρα ν’ ακυρώσεις
τις πύλες ν’ ανοίξεις του παραδείσου
Κακίες να ρίξεις στα βάθη αβύσσου
στο ανέλπιδο, ελπίδα να δώσεις
από μίση κι έχθρες να γλιτώσεις
τον κόσμο,που στερείται την ισχύ σου
Να λάμψουν τα μάτια στο πέρασμά σου
οι προαιώνιες αξίες να καρπίσουν,
το γκρίζο να γίνει φως στη θωριά σου
Τη σκληρή τους μοίρα ν’ αλλάξεις βιάσου
δίχως εσένα σε τι να ελπίσουν;
άγριο πέλαο η ζήση τους μακριά σου.
ΠΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου