ΣΠΥΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ " Α Υ Τ Α Π Α Τ Η"

Καθώς ο χρόνος διαστέλλεται,
με το ένδυμα της φαντασίας,
σιγά μα σταθερά εισέρχομαι
στης ευτυχίας το απάτητο πεδίο.
Νιώθω αλλαγές συναισθημάτων,
ξεπερνώ τα δίσεκτα χρόνια,
τους ελλειπτικούς διαλόγους,
τα απαγορευμένα όνειρα.
Κι εκεί, στην ήρεμη επιφάνεια,
στου φεγγαριού τη λίμνη
η μορφή σου καθρεφτίστηκε,
σαν ουρανόφερτο σημάδι
πως το σωστό μονοπάτι πήρα.
Στη θολή στιγμή της ανυπαρξίας
τις αμφιβολίες μου νανουρίζω.
Σαν υπνωτισμένος βαδίζω
προς το φως των ματιών σου,
έχοντας μία βουβή ελπίδα,
στη καρδιά να σιγοκαίει,
πως ποτέ δεν θα γίνεις
θνησιγενής αυταπάτη…

ΑΘΗΝΑ 09/09/2020
ΣΠΥΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ