Στης Διώνης το αραχνοΰφαντο πέπλο
ανθέμια πλάνης κεντώ,
στο χορό του ονείρου
με απόντιστα γαλάζια νούφαρα
αγκαλιά στροβιλίζομαι
και ξεγελώντας τη μνήμη
στης αυταπάτης το όρυγμα
αιωρούμαι,
ελπίζοντας το ψέμα μου
να είναι αληθινό,
γιατί δεν γνωρίζω αν
"αν κατ' όναρ* ή καθ' ύπαρ* ζω"
*Όναρ=όνειρο
*Ύπαρ= όραμα εν εγρηγόρσει
Από την ποιητική μου συλλογή
"Ρυτά και Άρρητα" 2019
Εκδόσεις Φίλντισι.
Φωτογραφία : Βίκυ Αναγνώστη - Βενετία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου