οι μνήμες ασφυκτιούν.
Σώζονται
στολίδια σπαταλημένα,
σκονισμένες αγωνίες -
έρμαιο στου χρόνου
το δάκρυ.
Το φως στην επιφάνεια
αμυδρά δυναμώνει -
θυμίζει μέρες λαμπρές.
Μα πνίγονται στη σιωπή
του μέλλοντος,
και όχι στο παρελθόν
που βυθίστηκε
σπαρταρώντας.
Το τέλος της αγάπης
δεν υφίσταται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου