Κρύο.
Μεταμορφώθηκα.
Μαντήλι έγινα αποχαιρετισμού,
τρύπωσα σε μια τσέπη,
εκεί που κρύβονται τα λαβωμένα όνειρα.
Παραμορφώθηκα.
Πληγές γέμισα,
τις έραψα με χοντρές μεσινέζες
ποτισμένες με δάκρυα.
Κρύο.
Σώματα δύσκαμπτα.
Σκιές που φεύγουν.
Σκιές που μένουν.
Κρύο.
Ώρα του αποχωρισμού.
«ΤΟ ΑΣΥΓΚΙΝΗΤΟ ΠΟΤΑΜΙ» Χρήστος Παπουτσής-Εκδ. Δρόμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου