στο αδιέξοδο της λογικής.
Το αίμα των αισθήσεων
καταστάλαξε στους τόπους της καρδιάς,
ένα αντίδοτο στο φόβο
και στο θάνατο.
Μια ανακούφιση πραγματική
το άρωμα στα χείλη σου.
Τα προσχήματα σωπαίνουν πια
μπροστά στην έκσταση.
Όταν ξυπνώ γυρνώ το χρόνο πίσω,
κάθε λεπτό που περνά
ακούω τη ζωή να κροταλίζει
καθώς εισχωρώ
στα πιο απόκρυφα σου μέρη.
Carpe.
Υπέροχο! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή