Τετάρτη 20 Μαΐου 2020

ΗΛΙΑΣ ΜΑΡΚΟΣ "Αυτός ο τόπος"


Είναι ο τόπος που κατοικεί
η κάλπικη περηφάνια μου
η πιο μικρή θάλασσα της
πριν την τελική έξοδο
που ξελογιάζεται χρόνια τώρα
σε κάποιο δυτικό λιμανάκι του Σαρωνικού
κι εντός του τετραγωνικών
δύο φορές επί δύο
των τειχών και λίγα μέτρα λιγότερο
βάσει των νέων οδηγιών
με την μικρή σιωπή ανάμεσα στα κύματα
που ζεσταίνονται
καθώς χτυπιούνται
πάνω στα βότσαλα
και στου βράχους
κι ύστερα γίνονται θρύψαλα
η ταπεινή άμμος
για να σταθεί το απαρηγόρητο τρωτό
που βασανίζει την αχίλλειο πτέρνα
της ουτοπίας μου

Χτυπώντας έτσι λοιπόν
οι αφρισμένοι καιροί
με τον πιο αλμυρό τους ήχο
ολοένα και πιο δυνατά
στα πιθανά διέξοδα
καταλαβαίνω το νόημα που κρύβει
το ευπαθές μου πλάσμα
που χωρίς ισορροπίες
μα και χωρίς βεβαιότητες
και οδηγίες πλεύσης
αρμενίζει αρόδο
με την πυξίδα του
ξεθωριασμένη στο φως

Έτσι που φωνάζω καταπάνω τους
με τον τελευταίο κεραυνό στα χέρια μου
κι εκείνα μου απαντούν:

Είναι πικρή η ομορφιά της ζωής
και λύσσα στ' αλάτι
αυτή που διάλεξες θαρραλέα
άνθρωπε
επειδή θα είσαι πάντα το σώμα
και το αίμα
που θα δακρύζει στα μάτια
του ναυαγοσώστη
και και του ναυαγού μαζί

Γι αυτό στης ερημιάς σου
τ' ακρογιάλι έλα ξανά
και φύτεψε αμέτρητα αρμυρίκια και κάπαρη
για τους επόμενους σκυφτούς συνοδοιπόρους
που ακολουθούν την δόξα του ορίζοντα
χωρίς καμιά άλλη δυνατότητα επιλογής.

Ηλίας Μάρκος



Φωτογραφία : Ηλίας Μάρκος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου