Εκδόσεις : ΟΣΕΛΟΤΟΣ 2020
Είδος : Ποιητική Συλλογή
Μαλακό εξώφυλλο
Αριθμός σελίδων: 48
Διαστάσεις: 21×14
ISBN 9789605649036
Μετάφραση : Μόλαρη Παρασκευή
ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑΣ
Όταν πριν λίγα χρόνια , γνώρισα την ποιητική γραφή του Μιχάλη Παπαδάκη , είχα ήδη διανύσει μια σημαντική διαδρομή στον ερευνητικό και μεταφραστικό τομέα έχοντας μεταφράσει στην γαλλική έναν σημαντικό αριθμό ελλήνων ποιητών που ζουν, δημιουργούν και εξακολουθούν να συγγράφουν συγκροτώντας μια λογοτεχνική γενιά που ο μελλοντικός
ερευνητής θα μπορούσε να ονομάσει «γενιά της δύσης του εικοστού και ανατολής του εικοστού πρώτου αιώνα». Η ποίηση του Παπαδάκη κέντρισε από την αρχή το ενδιαφέρον μου όχι μόνο με την βαθύτητα του στοχασμού αλλά και με την γλωσσική ποικιλότητα , τον λυρισμό, την αισιόδοξα δημιουργική της ματιά, το ανθρωποκεντρικό της στίγμα.
Από την πρώτη του ποιητική συλλογή «ΑΤΥΧΟΙ ΤΟΙΧΟΙ». Γρηγόρης Αθήνα ,2018 αισθάνθηκα την αύρα μιας ιδιαίτερης φωνής που συνδύαζε στοιχεία λυρισμού και ερωτισμού, αλλά και προβληματισμού για πανανθρώπινα θέματα. Η ποιητική γραφή του επιβεβαιώνει το ρόλο της ποίησης έτσι όπως τον ορίζει ο Ελύτης, δηλαδή να σηκώνει το παραπέτασμα, ν’ ανοίγει τις θύρες που οδηγούν σε μιαν άλλη πραγματικότητα. H ποιητική πορεία συνεχίζεται αφού ο δρόμος της δημιουργίας είναι πια ανοιχτός μετά από την αναμενόμενη, θα έλεγα, απελευθέρωση αισθημάτων και λέξεων που για πολλά χρόνια φώλιαζαν στην πλούσια ποιητική παρακαταθήκη του ανήσυχου δημιουργού. Η μαγιά βέβαια παραμένει πάντα η ίδια : αυτή που προσφέρει τον ζωντανό άρτο της καθαρής ποίησης. Όταν μάλιστα μια ποιητική συλλογή έρχεται σε χρόνους οικονομικής και ηθικής κρίσης, ο ρόλος της είναι ρόλος ευθύνης, είναι στάση ζωής αφού ο δημιουργός καλείται να αναχθεί από το ατομικό στο συλλογικό, περνώντας από την γλωσσική παρακαταθήκη στη γλωσσική σύνθεση. Η αίσθηση και η εικόνα αυτή παρέμειναν και στην ανάγνωση των ποιημάτων της νέας ποιητικής συλλογής του Μιχάλη Παπαδάκη «Παυσώδυνο Δάκρυ», η οποία είναι δίγλωσση και περιλαμβάνει ένα σώμα δέκα ποιητικών μεταφρασμάτων σε δική μου απόδοση στη γαλλική.
Πέρα από όποιες επιφυλάξεις έχουν ενίοτε διατυπωθεί σχετικά με την μεταφρασιμότητα του ποιητικού είδους , υπερίσχυσε η επιθυμία μας με την έκδοση αυτή, να προσφέρουμε στο ευρύτερο γαλλόφωνο κοινό τη δυνατότητα να απολαύσει μια ξεχωριστή νεοελληνική ποιητική φωνή η οποία συνεχίζει μέχρι τώρα την διαδρομή της.
Η δημιουργική αυτή συνύπαρξη μου με τον Μιχάλη Παπαδάκη αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, αφού αποτελεί την συνέχεια μιας εποικοδομητικής προηγούμενης ποιητικής-μεταφραστικής συμπόρευσης , αποτέλεσμα της οποίας ήταν η χρήση των ποιημάτων και μεταφρασμάτων τους στη γαλλική ως διδακτικό υλικό από τον Καθηγητή Λογοτεχνικής Μετάφρασης Κύριο Δημήτρη Φίλια , στο πλαίσιο του μαθήματός του Λογοτεχνική μετάφραση-Ποίηση στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας, Σχολή Μετάφρασης και Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου κατά το ακαδημαικό έτος 2016-2017.
Ο ποιητής λοιπόν, όπως είχε πει ο Samuel Taylor Coleridge, ‘’δημιουργεί τις ομορφότερες εντυπώσεις, ενώ ταυτόχρονα διασώζει τις πιο βέβαιες και τις πιο αποδεκτές αλήθειες από την αδυναμία, η οποία οφείλεται στην οικουμενική τους αναγνώριση’’. Η ποιητική όμως πράξη, λειτουργία και αποστολή, αναδεικνύεται και καταγράφεται μέσα στην εν λόγω συλλογή με μία δυναμική λεξηματική πανδαισία την οποία διαθέτει ο συγγραφέας και αποτελεί πάντρεμα λυρισμού, δημιουργικότητας και αγωνιστικότητας.
Παρασκευή Μόλαρη
Αθήνα 2019
Ποίημα Συλλογής και η μετάφρασή του στα Γαλλικά
Το μονοπάτι του ονείρου
Ψάχνω να βρω
Εκείνο το μονοπάτι του ονείρου,
Που το έραινε το άλικο χαμόγελό σου
Παραδεισένιους λεμονανθούς
Και δεν πρόλαβανα διαβώ
Γιατί με πρόλαβε το ξύπνημα του χρόνου
Μάταια
Ξεδιπλώνω τον μίτο των αναμνήσεων
Στον λαβύρινθο της απόγνωσης
Μάταια
Συλλέγω τα θρυμματισμένα κομμάτια της καρδίας,
Που κάποτε απλόχερα σκορπούσα
Στο απολιθωμένο δάσος της απουσίας σου
Μάταια
Επιζητώ έναν δέκατο τρίτο άθλο
Στην πολύβουη ερημιά μου
…μα δεν το βρίσκω πουθενά
Κι ας βάδισα σε άλλα μονοπάτια,
Κι ας γεύτηκα μοσχοφίλερα χαμόγελα
Κι ας μέθυσα με αγιωργίτικα ροζάκια
Κι ας χόρεψα ζεϊμπέκικο σε πίστες φωτεινές
Χρέωσα μόνο την ψυχή μου με αγάπες δανεικές.
Le sentier du rêve
En quête
De ce sentier du rêve
Aspergé par ton sourire écarlate
De fleurs de citronnier paradisiaques
Sans avoir su le traverser
Car le reveil du temps m’a devancé
C’ est en vain
Que je déploie le fil des mémoires
Dans le labyrinthe du désespoir
C’est en vain
Que je cueille les morceaux brisés du coeur
Que jadis je dispersais généreusement
Dans la forêt petrifiée de ton absence
C’est en vain
Que je cherche un treizième exploit
Dans mon désert plein de clameur
…mais je ne le trouve nullepart
Même si je me suis promené sur d’autres sentiers
goûté des sourires de variété de vin appellée ‘’Moschofilero’’
m’être enivré de vins rosés da la variété dite ‘’du Mont Athos’’
Même si j’ai dansé la danse‘’zeimbekiko’’ sur des pistes lumineuses
Je n’ai fait qu’ endetter mon âme d’ amours empruntés.
Παπαδάκης Μιχαήλ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 με καταγωγή από την Χερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης.
Είναι παντρεμένος και έχει μία κόρη κι ένα γιο.
Σπούδασε παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου και αργότερα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Διδάσκει 30 χρόνια σε δημοτικά σχολεία (8 χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο και 22 σε δημόσια).
Ανέκαθεν του άρεσαν τα εικαστικά, η ποίηση, η λογοτεχνία και το θέατρο, με το οποίο έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά… Άρχισε να γράφει πριν από 3 δεκαετίες αλλά συστηματικά τα 7 τελευταία χρόνια.
Έχει διασκευάσει μύθους, παραμύθια, πεζά και έχει σκηνοθετήσει πλήθος μαθητικών θεατρικών παραστάσεων.
Έχει αρθρογραφήσει σε περιοδικά κι εφημερίδες.
Έχει κάνει την εικονογράφηση στο παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο «Γιατί κλαίει η Μαργαρίτα;» της Βασιλικής Μπούκλα - Χαμαλέλη.
Είναι εμπνευστής του μαθητικού διαγωνισμού ποίησης «Εκφράσου με ποίηση», που διοργανώνει το σχολείο του, στην Νίκαια & πρόεδρος της κριτικής επιτροπής.
Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή με τίτλο: «Άτυχοι τοίχοι», από την οποία έξι (6) ποιήματα έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά και διδάχτηκαν στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Κέρκυρας από τον καθηγητή κ. Φίλια Δημήτριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου