Φτεροκοπάω σαν κολυμπρί
Δίπλα στην κρύα βρύση
Τρεις διπλωσιές φτερά
Ανοίγει η ψυχή μου
Σπέρμα των άστρων φόρεσα στεφάνι στα μαλλιά μου
Και οι βατιές ολάνθιστες
Μου δείχνουνε το δρόμο
Να ενωθούν τα κύματα με τον Αποσπερίτη
Να ψιθυρίσει η Άνοιξη με του αητού το στόμα
Μοιάζει με πόθο ακοίμητο
Κι αχόρταγο στα μάγια
Φάσματα κι αερικά
Θα χω για πάντα φίλους
Θα χω και τον γεννήτορα
Το δρόμο σου να δείχνει
Αυτός που ορίζει τόπο του
Του ουρανού την πόρτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου