ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ ΒΑΘΗ "Με ακούς???"

Πίνακας : Σέργιος Κοκκορης

Το αίμα μου βράζει,
η ψυχή κραυγάζει,
κάθε εκατοστό του κορμιού,
δάκρυ σταγόνα πόνου στάζει.

Σε τι να πιστέψω???
Σε ποιον να μιλήσω???
Πώς τον πόνο μου να εκφράσω??
Τι να εξηγήσω??

Αχ Θεέ μου!!
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ???
Σου φωνάζω...
Έχω μέσα στον βόρβορο χαθεί και αναστενάζω.

Πληγές, πληγές που αιμορραγούν,
αίμα να τρέχει αόρατο,
αλυσίδες και μαχαίρια να με τυραννούν.
Που να μιλήσω??
Ποιος να με καταλάβει??
Σε ένα κυκεώνα χαμένος,
στην μοναξιά αποκαμωμένος,
ένα παράπονο κάθε βράδυ.

Και οι πληγές να ανοίγουν,
να με κυριεύουν,
το μυαλό μου να σκλαβώνουν,
την ψυχή να αλυσοδένουν.

Ποιος να με καταλάβει??
ΠΟΙΟΣ....??
Αισθάνομαι μοναχός σε αυτόν τον Γολγοθά,
εγώ και ο πονεμένος μου εαυτός.

Έχω στεγνώσει από ψυχή,
ικετεύω για φως,
για λυτρωτική φυγή.
Ένα αδιέξοδο μπροστά μου,
είμαι εγώ και τα θεριά μου.

Αχ να έβρεχε καθαρό νερό,
να απομακρύνει τον πόνο
και κάθε τι μιαρό,
αληθινά να γιάνω.

Ικεσία με κάθε σημασία,
από όλο το είναι μου,
μια ύστατη θυσία.
Την αγαπώ...

Σε παρακαλώ...
Σε ικετεύω...
Δως μου άγιο νερό,
τις πληγές μου να πλένω...

Να φύγει το σκοτάδι,
να δω την ελπίδα,
να ανθίσει στην ματιά μου,
μια νέα ηλιαχτίδα.

Σε παρακαλώ...
Σε ικετεύω...
Είναι αυτό το ύστατο παράπονο,
χαίρε ζωή, χαίρε...
Μια πυγολαμπίδα.

Ας θεριέψει η ελπίδα,
να γίνει αλήθεια,
να γίνει γέλιο,
μια νέα αρχή,
κραυγή για ζωή.
Με ακούς???!!!

Σε ΕΣΕΝΑ κραυγάζω....
Με ακούς???!!!!
Την αγαπώ....
Που είσαι????

25-8-2019

Poem : Stamatina Vathi
Πίνακας : Σέργιος κοκκορης
Από https://www.polismagazino.gr