ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΥΠΕΡΜΑΧΟΥ "ΑΤΙΤΛΟ"

Η φωτογραφία ανήκει στη Χριστίνα Υπερμάχου 

Πάει κι αυτός ο Αύγουστος.
Μαζί κι εσύ
Που παίρνεις φεύγοντας
κι όλο το καλοκαίρι.
Δεν σε χόρτασα.
Έγινες γλάρος ξαφνικά
που πέταξε απ' τη σχισμή του βράχου μου.
Κοχύλι
Που έκλεισε ερμητικά
το πιο γλυκό τραγούδι.
Άμμος κινούμενη
που ρέει στην κλεψύδρα μου.
Κι εγώ
Μαντήλι ακύμαντο
στο ξάγναντο του πηγαιμού σου.
Δάκρυ νωπό
που ακόμα στάζει
μια θάλασσα γλυκόπικρη.
Λειψό φεγγάρι
που ο Αύγουστος αρνήθει να γεμίσει.
Βαρκάρισσα δίχως κουπί
μέσα στο πέλαγό σου
έμεινα να κωπηλατώ
μια νοσταλγία αθάνατη.
Αυτήν που η αίσθηση θα καρτερεί
ίσως την ξαναζήσει.
Κάποτε μ' αγαπούσες μέχρι τον ουρανό.
Θυμάσαι;
Άλλωστε μου το μαρτυρούν
τα πεφταστέρια οι φίλοι μου.

Χριστίνα Υπερμάχου