ΜΑΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΟΣ "ΑΤΙΤΛΟ"

"Στα αρμυρά πέπλα
της λησμονιάς,
οι σκέψεις απλωμένες
στην προκυμαία των ματιών σου...
Μαζεύτηκαν σαν σύννεφα
του ουρανού,
φορτωμένα με οράματα
και αγκαθωτές φωνές...
Γέμισε η παλάμη της καρδιάς,
από κιτρινισμένες
μονογραφές
και κύματα χεριών
που άφησαν ρωγμές...
Τρεμοπαίζει ο νους,
σαν τη φλόγα ενός κεριού...
Σαν μυστικός ονειροπόλος,
τα βαμμένα ποιήματα,
της ραγισμένης φλέβας
της ψυχής σου,
μοίρασες σ'ένα συλλαλητήριο
σκιών...
Σ'ένα βαθύ ηλιοβασίλεμα,
με ξεχασμένες προσευχές,
ανασαίνεις τη σιωπή σου"...

(Marios Georgios Kamburakos)
25/07/2019...