ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ "Κενός χώρος"

Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα - Προσωπογραφία σε χαρτόνι με μολύβι

Ακόμα δε σε ξέρω
κι όμως, βλέπω
τα δάκρυα των ονείρων μου
να κυλάνε σα σπέρμα
πάνω στις ρώγες των βυζιών σου.

Θέλω η ηδονή μου
να ξεδιψάσει
μέσα στην αλμύρα του κορμιού σου,
αλλ' άγρια κύματα παλιρροϊκά
κι αστέρια σκοτεινά
σε ξεριζώνουν από μέσα μου.

Των ονείρων το μαύρο σεντόνι
πότισε με το αίμα που τρέχει
απ’ τα μάτια των γυμνών πόρων
του μεταμορφωμένου
αρχέτυπου έρωτα.

Ψάχνοντας τα γραφήματα
που η νύχτα σχεδιάζει
στο ίδιο της το κορμί
αναγνώρισα
τις φοβισμένες και παρακλητικές φωνές
της σάρκας σου.

Θέλω να σε πλησιάσω
δίχως να καώ απ’ το σκοτάδι...

Κάτι πάνω μου, σα βδέλλα κολλημένο,
με σπρώχνει μακριά...

Είναι η νοσταλγία της νιότης
και η χρονική απόσταση
που κάνει σοφότερο το πνεύμα
από τη σάρκα.

Τώρα που το κουβεντιάζω,
αν δεν υπήρχε η απόσταση,
θα σε άφηνα
να καταλάβεις τον κενό χώρο
που υπάρχει μέσα μου.
14-02-2009

Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα Από το βιβλίο  ''Μεσημβρινό ηλιοτρόπιο''.