Πίνακας : Odysseas Anninos
Κάθε αφρός και συλλογισμός.
Μια ερώτηση να την φωτίζει το φως.
Χαμένη σκέψη σε ένα φιλί,
ένα χαμόγελο, μια κίνηση, ένα νεύμα,
μία στιγμή.
Μια ερώτηση να την φωτίζει το φως.
Χαμένη σκέψη σε ένα φιλί,
ένα χαμόγελο, μια κίνηση, ένα νεύμα,
μία στιγμή.
Βαρκούλα η καρδιά χωρίς κουπιά.
Έρωτας, να σου παίρνει ο αγέρας τα μυαλά.
Και να απορείς...
"Είμαι εγώ??!! Ή κάποιος σωσίας μου??"
Δεν είμαι αληθινός
Έρωτας, να σου παίρνει ο αγέρας τα μυαλά.
Και να απορείς...
"Είμαι εγώ??!! Ή κάποιος σωσίας μου??"
Δεν είμαι αληθινός
Τι μαθήματα, τι λογική,
τι ορισμοί και ψυχολογικοί νουθετισμοί!!!
Αυτοί έφυγαν σε μια ριπή
και εσύ βαρκούλα να ψάχνεις ένα λιμάνι,
μια σταθερή γη.
τι ορισμοί και ψυχολογικοί νουθετισμοί!!!
Αυτοί έφυγαν σε μια ριπή
και εσύ βαρκούλα να ψάχνεις ένα λιμάνι,
μια σταθερή γη.
Αλλά ο έρωτας δεν έχει θεωρίες!
Ούτε θεωρήματα, νόμους, πράξεις και λογοκρισίες...
Πλέεις εκεί στα βαθειά,
χωρίς κουπιά, με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
Ούτε θεωρήματα, νόμους, πράξεις και λογοκρισίες...
Πλέεις εκεί στα βαθειά,
χωρίς κουπιά, με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
Τι χρώματα!!
Τι τρανταγμοί!!
Νερό γόνιμο, όλο ζωή.
Τι τρικυμίες, τι φουρτούνες τρανταχτές
και εσύ να ελίσσεσαι με αντοχές.
Τι τρανταγμοί!!
Νερό γόνιμο, όλο ζωή.
Τι τρικυμίες, τι φουρτούνες τρανταχτές
και εσύ να ελίσσεσαι με αντοχές.
Γιατί δεν τα παρατάς.
Όχι, δεν τα παρατάς.
Είσαι σε ένα όνειρο.
Πότε νηνεμία, πότε σαματάς.
Όχι, δεν τα παρατάς.
Είσαι σε ένα όνειρο.
Πότε νηνεμία, πότε σαματάς.
Και το νερό να σε αγκαλιάζει σαν σύννεφο ονειρικό, πολύχρωμο και ξεσηκωτικό.
Μπορεί όμως και να σε καταπιεί.
Μέχρι το βυθό να σε πάει,
για τα ψάρια να γίνεις τροφή,
τσιμπούσι αληθινό.
Μπορεί όμως και να σε καταπιεί.
Μέχρι το βυθό να σε πάει,
για τα ψάρια να γίνεις τροφή,
τσιμπούσι αληθινό.
Αυτά τα ψάρια που αφήνουν ουλές.
Που δεν σε αφήνουν να συνεχίσεις.
Που σε φρενάρουν,
σε σαμποτάρουν,
σου βάζουν θηλιές.
Που δεν σε αφήνουν να συνεχίσεις.
Που σε φρενάρουν,
σε σαμποτάρουν,
σου βάζουν θηλιές.
Γιατί εάν η καρδιά μπατάρει,
δεν θέλει να κάνει ταξίδια αληθινά.
Μένει εκεί στα ρηχά κουφάρι,
να θυμίζει ίσως λίγο τι ήταν παλιά.
δεν θέλει να κάνει ταξίδια αληθινά.
Μένει εκεί στα ρηχά κουφάρι,
να θυμίζει ίσως λίγο τι ήταν παλιά.
Ή χειρότερα γίνεται εμπορικό,
πλοίο με πολλούς επιβάτες
χωρίς ταυτότητα και χτύπο αληθινό.
Να μετράει ψυχές και υπεκφυγές,
να φοβάται να δέσει και μόνο το "κέρδος"
να έχει στις αποσκευές.
πλοίο με πολλούς επιβάτες
χωρίς ταυτότητα και χτύπο αληθινό.
Να μετράει ψυχές και υπεκφυγές,
να φοβάται να δέσει και μόνο το "κέρδος"
να έχει στις αποσκευές.
Αλλά....
Σου άρεσε που ήσουν κάποτε βαρκούλα χωρίς κουπιά
και ας λες ότι ήταν άμυαλα και ανώριμα καμώματα όλα αυτά.
Σου άρεσε που ήσουν κάποτε βαρκούλα χωρίς κουπιά
και ας λες ότι ήταν άμυαλα και ανώριμα καμώματα όλα αυτά.
Γιατί η καρδιά είναι αληθινά
βαρκούλα στα ανοιχτά,
χωρίς κουπιά,
με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
βαρκούλα στα ανοιχτά,
χωρίς κουπιά,
με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
Και εσύ κάθεσαι και ονειρεύεσαι,
μετράς του παφλασμούς,
μετράς την νύχτα τα αστέρια,
γράφεις στιχάκια
και ακούς ρυθμικούς παλμούς.
μετράς του παφλασμούς,
μετράς την νύχτα τα αστέρια,
γράφεις στιχάκια
και ακούς ρυθμικούς παλμούς.
Χάνεσαι μέσα στην ματιά της,
στα χείλη της πίνεις νερό,
και ας είναι αρμυρό,
θέλεις να πιεις και άλλο.
Πάτο δεν έχει το ποτήρι αυτό.
Γιατί δεν θέλεις ποτέ να ξεδιψάσεις,
θέλεις να νανουρίζεσαι σε αυτό το καρδιοχτύπι κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.
στα χείλη της πίνεις νερό,
και ας είναι αρμυρό,
θέλεις να πιεις και άλλο.
Πάτο δεν έχει το ποτήρι αυτό.
Γιατί δεν θέλεις ποτέ να ξεδιψάσεις,
θέλεις να νανουρίζεσαι σε αυτό το καρδιοχτύπι κάθε στιγμή, κάθε λεπτό.
Άκου, άκου τον παφλασμό...!!
Άραγε θα ταξιδέψεις??!!
Με αδιευκρίνιστο προορισμό...
Χωρίς κουπιά,
με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
Άραγε θα ταξιδέψεις??!!
Με αδιευκρίνιστο προορισμό...
Χωρίς κουπιά,
με ορθάνοιχτα λευκά πανιά.
Stamatina Vathi - Κάθε αφρός και συλλογισμός
17-8-2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου