Carpe " Ανοχή.....ως πότε; "

    
Ανοχή που αναθρέφει ψυχές βασανισμένες

αναμοχλεύει ζωές μέσα στα βάλτο της παρακμής

και σφυρίζει αδιάφορα με άδειο βλέμμα,

οδηγώντας μας ολοένα και περισσότερο

σε μια κρίση που σκοτεινιάζει τα άπαντα.

Μια σιωπή γαντζωμένη στα βήματα ενός χρόνου

που σιγά σιγά εξανεμίζεται.

Ανοχή που σακατεύει τις καρδιές

έρμαια στα αμείλικτα χέρια των ανέμων

που ακολουθούν.

Στόματα κλειστά που ανακατεύουν το σάλιο

με στάλες αίματος,

στόματα που ξέχασαν τις λέξεις της ζωής

και ανοίγουν μόνο για να δεχτούν τροφή

μισοσβήνοντας την πείνα τους.

Ανοχή σε σκέψεις ζαρωμένες

και στο φόβο που αγναντεύει

της καρδιάς τα όνειρα.

Μια ανοχή που εκμεταλλεύεται

τους φοβισμένους ήχους των υποτελών

και μας οδηγεί αλυσοδεμένους

μέσα στη λαίλαπα,

ενός παράλογου κόσμου.

Αθετώντας τις προσδοκίες

που έχουν πια κατρακυλήσει

τρυπωμένες και πληγωμένες

σε μέρη θολά και απόσκια

αναμένοντας το χέρι που θα τους λούσει

με τον ήλιο της καινούριας ημέρας

αψηφώντας φόβους, συντριβές και ανοχές...!

Carpe.