Την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017 το Σωματείο Ινεπολιτών - Κασταμονιτών πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στην Επίδαυρο και στο Ναύπλιο. Το πούλμαν, γεμάτο από εκδρομείς, ξεκίνησε από τον Άγιο Στέφανο στις 8:30.
Πρώτη στάση στον Ισθμό για καφέ .
Μετά τον Ισθμό ακολουθήσαμε μια καταπληκτική διαδρομή μέσα στο πράσινο θαυμάζοντας τα υπέροχα κολπάκια που σχημάτιζε η θάλασσα του Αργοσαρωνικού.για την Επίδαυρο !!! Οι φωτογραφίες είναι μέσα από το πούλμαν .
ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του ιερού που ήταν αφιερωμένο στο θεραπευτή θεό της αρχαιότητας, τον Ασκληπιό, στο Ασκληπιείο Επιδαύρου. Είναι χτισμένο στη δυτική πλαγιά του Κυνόρτιου όρους. Βρίσκεται κοντά στο σημερινό Λυγουριό της Αργολίδας και ανήκει στο Δήμο Επιδαύρου. Θεωρείται το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο από άποψη ακουστικής και αισθητικής.
Το αρχαίο θέατρο κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Παυσανίας εξαίρει το θέατρο για τη συμμετρία και την ομορφιά του. Με μέγιστη χωρητικότητα 13.000 - 14.000 θεατών το θέατρο φιλοξενούσε τους μουσικούς, ωδικούς και δραματικούς αγώνες που συμπεριλαμβάνονταν στη λατρεία του Ασκληπιού. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο θεραπείας των ασθενών, καθώς υπήρχε η πεποίθηση πως η παρακολούθηση δραματικών παραστάσεων είχε ευεργετικά αποτελέσματα για την ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών.
.
Το μνημείο σήμερα διατηρεί τη χαρακτηριστική τριμερή διάρθρωση ενός ελληνιστικού θεάτρου, διαθέτει δηλαδή κοίλο, ορχήστρα και σκηνικό οικοδόμημα. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους το θέατρο δεν υπέστη μετατροπές, όπως αρκετά ελληνικά θέατρα.
Το σκηνικό οικοδόμημα του θεάτρου κτίστηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις: η πρώτη τοποθετείται στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. και η δεύτερη στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Μέχρι και σήμερα το θέατρο χρονολογούνταν κατ’ αναλογία με τη χρονολόγηση του σκηνικού οικοδομήματος σε δύο φάσεις: η πρώτη στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. και η δεύτερη στα μέσα του 2ου αι. π.Χ.
Το κοίλο του διαιρείται καθ’ ύψος σε δύο άνισα τμήματα, το κάτω κοίλο ή θέατρο και το άνω θέατρο ή επιθέατρο. Τα δύο επιμέρους τμήματα χωρίζονται από ένα οριζόντιο διάδρομο κίνησης των θεατών (πλάτους 1.82 μ.), το διάζωμα. Το κάτω τμήμα του κοίλου διαιρείται σε 12 σφηνοειδή τμήματα, τις κερκίδες, ενώ το άνω τμήμα του σε 22. Οι κατώτερες σειρές του άνω και κάτω κοίλου έχουν τη μορφή προεδρίας, θέσεις δηλαδή που προορίζονταν για σημαντικά πρόσωπα. Ο σχεδιασμός του κοίλου είναι μοναδικός και βασίστηκε σε τρία κέντρα χάραξης. Χάρη στον ιδιαίτερο αυτό σχεδιασμό επιτεύχθηκε αφ’ ενός η τέλεια ακουστική του θεάτρου, αφ’ ετέρου το άνοιγμα προς την καλύτερη θέαση.
Το κέντρο του θεάτρου αποτελεί η κυκλική ορχήστρα, διαμέτρου 20 μ. Στο κέντρο της βρίσκεται κυκλική λίθινη πλάκα, η βάση του βωμού, ή η θυμέλη. Την ορχήστρα περιβάλλει ειδικός υπόγειος αποχετευτικός αγωγός, ο εύριπος, πλάτους 1.99 μ, τον οποίο κάλυπτε λίθινος κυκλικός διάδρομος.
Απέναντι από το κοίλο και πίσω από την ορχήστρα αναπτύσσεται το σκηνικό οικοδόμημα του θεάτρου. Η μορφή της σκηνής (η οποία εν μέρει διατηρείται και σήμερα) χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο και αποτελείτο από διώροφο σκηνικό οικοδόμημα και προσκήνιο μπροστά στη σκηνή. Το προσκήνιο είχε στην πρόσοψή του κιονοστοιχία. Εκατέρωθεν του προσκηνίου προεξείχαν ελαφρά τα δύο παρασκήνια. Ανατολικά και δυτικά των δύο παρασκηνίων υπήρχαν δύο μικρά ορθογώνια δωμάτια για τις ανάγκες των παραστάσεων. Δύο κεκλιμένα επίπεδα οδηγούσαν στη στέγη του προσκηνίου, στο λογείο όπου αργότερα έπαιζαν οι ηθοποιοί. Τέλος, το θέατρο διέθετε δύο μεγαλοπρεπείς θύρες, οι οποίες είναι σήμερα αναστηλωμένες. https://el.wikipedia.org/
ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Το αρχαιολογικό Μουσείο Επιδαύρου βρίσκεται εντός του Αρχαιολογικού Χώρου του ιερού του Ασκληπιού στην Επίδαυρο, που αποτελούσε τη μητρόπολη όλων των ασκληπιείων του αρχαίου κόσμου. Κτίστηκε για να στεγάζει τα πολλά και σημαντικά ευρήματα της πολυετούς ανασκαφής του Ιερού του Ασκληπιού (1881-1928), η οποία διεξήχθη από τον αρχαιολόγο Παναγή Καββαδία και την Αρχαιολογική Εταιρεία.
Πρόκειται για επίμηκες κτήριο, κτισμένο μεταξύ του αρχαίου Θεάτρου και του υπόλοιπου ιερού του Ασκληπιού, στη νότια πλευρά μικρού χειμάρρου, προσαρμοσμένο με επιτυχία από αισθητικής πλευράς στο φυσικό, κλασσικό τοπίο του ιερού. Η εμπρόσθια και δυτική πλευρά καταλήγουν σε διώροφες απολήξεις σε σχήμα διπλού Τ. Το Μουσείο αποτελείται από τον προθάλαμο και δύο μακρόστενες αίθουσες. Επί πλέον στη νότια του πλευρά κατασκευάστηκε μεταγενέστερα πρόσθετο υπόστεγο, το οποίο στεγάζει μεγάλο αριθμό επιγραφών.
Τα εκθέματα του Μουσείου χρονολογούνται από την αρχαΙκή ως τη ρωμαϊκή εποχή. Το είδος των εκθεμάτων ποικίλει και περιλαμβάνει, επιγραφές, ιατρικά εργαλεία, σίμες αρχαίων κτηρίων, ακροκέραμα, ανάγλυφα, αγάλματα μεγάλου μεγέθους αλλά και πολλά αναθήματα μικρού μεγέθους, καθώς και μεγάλα τμήματα σημαντικών αρχαίων κτηρίων από το ιερό του Ασκληπιού: α) Προπύλαια, β) Ναός Ασκληπιού, γ) Ναός Άρτεμης, δ) Θόλος Επιδαύρου, ε) καθώς και το σημαντικό γνωστό ημιτελές Κορινθιακό κιονόκρανο που βρέθηκε κοντά στη Θόλο. Επίσης στο Μουσείο εκτίθενται και εκμαγεία σημαντικών αγαλμάτων όπως της Υγείας 4ου π.Χ. αι. της Αφροδίτης (ρωμαϊκό αντίγραφο), του Ασκληπιού (ρωμαϊκής εποχής), των αετωμάτων του ναού του Ασκληπιού, των ακρωτηρίων του ναού της Άρτεμης καθώς και αναγλύφων, τα οποία βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.
Το Μουσείο είναι, εκτός των άλλων, ιδιαίτερα σημαντικό και πρωτότυπο για τα εκτεθειμένα τμήματα των αρχαίων κτηρίων και αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα Μουσεία της Αρχαίας Ελληνικής Αρχιτεκτονικής.
Συντάκτης - Χρήστος Πιτερός, αρχαιολόγος Δ' ΕΠΚΑ
ΛΥΓΟΥΡΙΟ
Το μεσημέρι πήγαμε για φαγητό στο Λυγουριό .
Το Λυγουριό (και Λιγουριό) είναι κωμόπολη του νομού Αργολίδας. Βρίσκεται στην ενδοχώρα του νομού, στην επαρχία Ναυπλίας, μεταξύ Ναυπλίου και Επιδαύρου. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 370 μέτρων στους πρόποδες του όρους Αραχναίο. Το Λυγουριό αποτελούσε έδρα του τέως Δήμου Ασκληπιείου ενώ σήμερα είναι έδρα του Δήμου Επιδαύρου και ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 2.678 κάτοικοι. Η πορεία του πληθυσμού στο Λυγουριό είναι συνεχώς αυξητική κατά την διάρκεια του τελευταίου αιώνα.
Το Λυγουριό είναι χτισμένο κοντά σε μία αρχαία πόλη των Επιδαύριων, την Λήσσα. Στην πόλη αυτή υπήρχε ναός της θεάς Αθηνάς όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Τα ίχνη της Λήσσας χάνονται στον χρόνο. Σταδιακά κατά τον μεσαίωνα η περιοχή δέχτηκε νέους πληθυσμούς και δημιουργήθηκε το Λυγουριό. Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα αλλά όπως μαρτυρούν οι βυζαντινές εκκλησίες της περιοχής κατοικούταν αρκετά χρόνια πριν. Η προέλευση της ονομασίας του είναι άγνωστη. Το Λυγουριό συμμετείχε στην επανάσταση του 1821 και κάτοικοι από το Λυγουριό έλαβαν μέρος στην πολιορκία του Παλαμηδίου.
Το Λυγουριό είναι το κοντινότερο χωριό στο αρχαίο θέατρο Επιδαύρου και στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου. Απέχει από τον αρχαιολογικό χώρο ένα περίπου χιλιόμετρο και κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου που διεξάγεται το Φεστιβάλ Επιδαύρου, το Λυγουριό δέχεται πολλούς επισκέπτες. Αξιοθέατο επίσης της περιοχής του Λυγουριού είναι τα δώδεκα βυζαντινά εκκλησάκια που είναι χτισμένα μέσα στα όρια του οικισμού και στην ευρύτερη περιοχή,αλλά και τα ερείπια της πυραμίδας του Λυγουριού, μία από τις τρεις πυραμίδες που αναφέρει ο Παυσανίας, στην περιοχή της Αργολίδας.
Το Λυγουριό διαθέτει επίσης και ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία φυσικής ιστορίας της Ελλάδας, γνωστό και ως μουσείο Κωτσιομύτη από το όνομα του δωρητή των εκθεμάτων. Τα εκθέματα του μουσείου είναι συγκεντρωμένα από ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο καθώς και από περιοχές του εξωτερικού. Είναι ιδιαίτερα πλούσιες οι συλλογές των απολιθωμάτων των αμμωνιτών και των ιππουριτών. Μεγάλο μέρος των απολιθωμάτων των αμμωνιτών προέρχονται από την περιοχή του Λυγουριού, που παρουσιάζει μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον.
Το απόγευμα επισκεφτήκαμε το Ναύπλιο για καφέ και παγωτό.
Με τη δύση του ηλίου ξεκινήσαμε για την Αθήνα .Ηταν μια ακόμα υπέροχη εκδρομή !!
Επιστρέψαμε στην Αθήνα γεμάτοι από όμορφες εικόνες της φθινοπωρινής Ελλάδας αλλά εντυπωσιασμένοι από αυτά τα Ιερά μνημεία της Ελληνικής ιστορίας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου