ΝΑΤΑΛΊ ΜΠΊΣΟ, Μ. ΝΤ. Γερμανία.
Η Δρ. Νάταλι Μπίσο Είναι ποιήτρια, συγγραφέας διηγήσεων, δοκιμιογράφος και τραγουδοποιός. Είναι συγγραφέας 13 πρωτότυπων συλλογών, περισσότερων από 150 τραγουδιών και έχει πάρει μέρος σε περισσότερες από 200 ανθολογιες. Τα ποιήματα της έχουν μεταφραστεί σε 45 γλώσσες. Ιδρυτής και πρόεδρος της διεθνούς λογοτεχνικής ένωσης "Creative Tribune". Επίτιμος Διδάκτωρ Επιστημών. "Τιμημένος εργάτης της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας και τέχνης" με την παρουσίαση ενός ασημένιου σήματος.
Εφ όρου ζωής μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών. Ακαδημαϊκός της Διεθνούς Ακαδημίας λογοτεχνίας και ανάπτυξης τέχνης.Ακαδημαϊκός της Διεθνούς Ακαδημίας ρωσική λογοτεχνία. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο "Οι 50 πιο σημαντικές γυναίκες στην Ευρώπη". Μέλος της Γερουσίας της Ομοσπονδίας παγκόσμιων ηγετών, Επίτιμο μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας ηγεσίας και υψηλής πληροφοριών Α.Κ., ένας εξαιρετικός επιστήμονας από την κοινοπραξία της Διεθνούς Ακαδημίας ηθικής στην Ινδία.
Το έργο της είναι στο Spsa Platinum Book για την ενεργό δημιουργική της πρόοδο και τη μεγάλη επιτυχία της στο έργο της. Έχει απονεμηθεί βραβεία, παραγγελίες και μετάλλια, μεταξύ άλλων υπό την αιγίδα της UNESCO.
_______________
Την ποίηση μετέφρασε η Δρ Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη. Αθήνα.
Από Τη Νάταλι Μπίσο
К АНГЕЛУ
ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ
Άγγελε! Δεν μπορείς να με ακούσεις;
Είσαι απασχολημένος με άλλους τώρα;
Και μου φαινόταν ότι ανέπνεες δίπλα μου,
ψιθύριζες τις λέξεις σημαντικών φράσεων.
Άγγελέ μου!
Έχουν συμβεί διαφορετικά πράγματα στη ζωή μου!
Δεν ξέρεις για τα προβλήματα!
Θα έκρυβα πολλά στον εαυτό μου για χρόνια,
έκρυβα όλα τα συναισθήματα αντί να τα πω.
Φωτεινέ μου Άγγελε! Σου μιλάω!
Νομίζω ότι ακούς τι (λέω).
Αν τραγουδήσω το τραγούδι μου που δεν τραγουδιέται,
μάλλον δεν είμαι καταδικασμένη.
Ο άγγελός μου είναι φωτεινός, με λευκά φτερά!
Θα με κρατήσεις στον άνεμο;
Τα πουλιά της ελπίδας μάλλον έχουν εξαφανιστεί.
Δώσε μια σπίθα στη φωτιά κάποιου άλλου! -
Άγγελε! Πες μου πώς να μείνω ερωτευμένη;
Να αγαπώ και να μην καίγομαι στη φωτιά;
Πώς μπορεί κανείς να μην περιπλανηθεί σε αυτή τη χώρα;
Ο χωρισμός είναι σαν τον θάνατο!
Δώσε μου μια όμορφη, υψηλή ελευθερία,
δείξε μου το αγαπημένο μονοπάτι
και προστάτεψέ με απ’ τους ψεύτες των στρογγυλών χορών,
μην κρατώ περιστασιακούς φίλους. -
Δώσε μου χρόνια ακατανίκητης τρυφερότητας,
ως επιβράβευση σε ποιον να δώσεις!
Και μην αφήνεις την ψυχή μου κρύα...
Άγγελε! Άσε με να αγαπήσω!
Ο Άγγελός μου είναι φωτεινός, μέσα μου, παρορμητικός,
κράτησε τα συναισθήματα μιας λεπτής κλωστής!
Δώσε την αγάπη μου παντοδύναμη,
ρίξε φως διαύγειας!–
Βλέπεις; Πεζογραφία χωρίς σοφία...
Η αγάπη τυφλώνει ή εκδικείται!
Δώσε μου τα συναισθήματα μιας άλλης πρόβλεψης,
αν δεν με συγχωρήσει.
Άγγελε! Μη βιάζεσαι για μένα!
Κάποιος σε χρειάζεται περισσότερο να είσαι κοντά του,
απλά άφησε αυτά τα συναισθήματα να γεννηθούν.
Σκέφτηκα - ο Θεός έδωσε τον Κόσμο. ***
Η σιωπή ηχεί παντού...
Ο Άγγελος έμεινε σιωπηλός για πολλή ώρα...
Η απάντηση πιάστηκε με ένα φτερό, φώναξε φώτιση.
-Η ερώτηση δεν είναι για μένα!
Ψάξε για ένα αγκυροβόλιο στη ζωή σου
Αναζήτησε το κλειδί όλων των αρχών στον εαυτό σου.
****
ΣΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ
Άσε τα αστέρια να πέσουν σε κύκλους
αντί να φύγουν από το σύμπαν,
άσε τη θερμότητα της λεβάντας
να κατέβει αμέσως στον πλανήτη και να τον γεμίσει!
Το «εγώ» μου, για πάντα αιχμαλωτισμένο
από τη θέληση και τη γλυκιά ερωτοτροπία,
απλώς ονειρεύομαι εδώ:
«Κάποια μέρα θα είμαι μαζί σου!»
Δεν υπάρχει πιο ευχάριστο συναίσθημα!
Ηρέμησε την επαναστατημένη ψυχή μου!
Αν είναι αμαρτία να αγαπάς έτσι,
είμαι άρρωστη μ’ αυτή την αγάπη εδώ και πολύ καιρό.
Ελπίζοντας μόνο για το βλέμμα σου
και το χιονάτο χαμόγελό σου,
έγλειψα τις πληγές μου με αμαρτωλό κρασί.
Με όλη μου την αγνή ψυχή σ’ αγαπώ,
που είσαι μια ευγενική ψυχή!
Ω! Γιατί ο Θεός με αντάμειψε
με μια τέτοια αμαρτωλή πτώση όπως η ζωή;
Μου έδωσες την αψεγάδιαστη εικόνα σου,
τα παιχνιδιάρικα μάτια.
Σ' αγαπώ όπως κανείς δεν σε αγάπησε ποτέ.
Θα εξιλεωθώ για όλες τις αμαρτίες μου.
Έχω αμαρτήσει πολύ εδώ!
Η άνοιξη θα στροβιλίσει τη φαντασία...
Έζησα με μια κρυφή ελπίδα...
Με έκπληξη θα πω στ’ αστέρια για τη νέα πλοκή,
πως σε αγαπώ όσο κανένας δεν σ’ αγάπησε ποτέ!
Χορωδία:
Σε λατρεύω με την αγνότητα της αμαρτωλής ψυχής μου!
Ασύγκριτα είναι η φωνή σου, το γέλιο σου.
Έχω φτάσει στην υψηλότερη ευδαιμονία εδώ και πολύ καιρό.
Είσαι το φως μου! Είσαι ο Θεός μου!
Η ζωή μου, το καταφύγιό μου και η αμαρτία μου!
****
Απλά μου λείπεις…
Απλά μου λείπεις...
Ένα ζεστό βράδυ μυρίζει λιλά,
Και προσκαλώντας τους εραστές,
Το άσμα του αηδονιού θα λαχανιάσει,
Μάιος βράδυ, άνοιξη χωρίς αμηχανία.
Το βράδυ του Μαΐου και ένα κλαδί λιλά,
Εισπνέουμε τις μυρωδιές των λουλουδιών,
Αγγίξατε γόνατα,
Και μια καυτή επιθυμία αγκάλιασε,
Υπάρχουν σκιές στο πράσινο γρασίδι.
Το άγγιγμά σας είναι τόσο ευπρόσδεκτο.
Απλώς πετάω στην πισίνα με το κεφάλι μου,
Απλά, ακούω την αναπνοή σου.
Αποδείχθηκε ότι ήταν η μοίρα μου,
Τότε, ερωτευμένος μαζί μου, η ομολογία σου.
Απλά μου λείπεις.,
Κάθε ώρα χωρίς εσένα δεν είναι χαρά για μένα,
Ζωγραφίζω τη συνάντησή μας στα όνειρά μου,
Και κρύβω μια απρόσεκτη αδυναμία,
Αφήνοντας να πάει στη φασαρία της πόλης.
President of the International Literary Association "Creative Tribune"(ILACT),
Head of the German Branch of the Writers' Union NA,
Dr. Hc Natalie Bisso
Την ποίηση μετέφρασε η Δρ Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη. Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου