Carpe "Στιγμές ανέμελες..."

  

Οι ψίθυροι του ανέμου
μου έφεραν τη μυρουδιά της απουσίας.
Κάποτε μια μέρα ασήμαντη
η συνάθροιση των σιωπών ξεσπά.
Οι ανάσες κυματίζουν τις νύχτες.
Κινδυνεύω ακολουθώντας
τη γραμμή της παρέκκλισης.
Με βλέμμα αδειανό παραλογίζομαι,
εισχωρώ σε συναισθήματα οδυνηρά.
Μια παρόρμηση ενστικτώδης
αρκεί ν'αποκηρύξω
τον μάταιο τούτο κόσμο .
Αφήνω τα προσχήματα,
οι αποχρώσεις των συγκινήσεων
ζωντάνεψαν τα ξεθωριασμένα
κομμάτια του σώματος.
Στις ανέμελές μας στιγμές
πελαγοδρομώ δίχως κανόνες.
Όταν σμίγουν οι αχόρταγες σάρκες
οι άδειες μέρες
χάνονται μέσα στην άβυσσο.

Carpe