Άλλαξαν θέση πολλές φορές
Αθόρυβα σαν γνώμες
Μα δεν μπορούν να βολευτούνε πουθενά
Και το παράθυρο είπε πολλές φορές
Την άποψή του
Για το πώς διαχέεται το φως από τις χαραμάδες της κουρτίνας
Γέμισε η πόλη παπαρούνες που περπατούν
Και ψάχνουν χώμα να ριζώσουν τη θνητή ομορφιά τους
Οι τοίχοι των σπιτιών έγιναν τείχη
Δέχονται συχνά επισκέπτες
Δούρειους Ίππους
Που φέρουν φόβους νέους
Αλλόγλωσσες αλήθειες ψέματα γίνονται κάδρα
Και οι λέξεις μέσα τους
Άχαρες αναβλύζουν σύγχυση
Τα σπίτια γίνονται συχνά
Λίμνες αλκοολούχες
Και ποταμόπλοια της θλίψης ανάβουνε τα φώτα τους
Τσουγκρίζουνε με θόρυβο οι ευχές
Και ψάχνουνε στον καταψύκτη για ληγμένα "ευ"
Τα ποιήματα για να σωθούν έχουν κρυφτεί στο δάσος
Οι λύκοι δεν τα πειράζουν
Τα φοβούνται
Τη νύχτα ουρλιάζουνε μαζί
Τότε κρουστά κορμία βγάζουν φτερά
Μεταναστεύουν σε ασημένια άστρα
Δώρα Μαργέλη
Φωτογραφία : kyle thomson
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου