ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ "Τα Σαββατόβραδα"

Κι απόψε σου κράτησα μια θέση
σ΄ ένα μικρό πλανήτη της καρδιάς μου
στ΄αχνό παιχνίδισμα των αστεριών
ένα κλειδί,
το γιατί μου διαφεύγει το γιατί
τόσα συντρίμμια να βαραίνουν
τα ρημάδια,
σημάδια να χαρακώνουν το κορμί
και να ρωτώ συνεχώς το γιατί.
.
Αν νιώσεις της δύσης
το ελαφροπάτημα
ν΄αγγίζει τις αισθήσεις
και αν δεις αθώα βλέμματα
θα ΄ναι της νύχτας τα φαντάσματα
μη φοβηθείς μου λένε τ΄άστρα
τα Σαββατόβραδα εσύ αποφασίζεις
την πλάτη να γυρίσεις
σ΄αυτό που πόνεσε τόσο πολύ.

Τόσες νύχτες τόσα δύσκολα βράδια
ποιον να πιστέψω
τον λόγο τη λαχτάρα
το τρέμουλο στιγμής
ούτε μια λέξη δεν θέλω να πούμε
σήμερα διαλέγω εγώ την σιωπή.

Μα κάποτε θα σταματήσω
να μετράω άστρα,
θ΄αφήσω τους ήχους της κιθάρας μου
ν΄απλωθούν σ΄ένα χαμένο διάστημα
να σπάσουν οι χορδές από βιολιά
να σμιλέψουν το άπειρο δοξάρια
γιατί δεν θα ΄χουμε τίποτα να πούμε
το μόνο που θα ΄χει μείνει
ένα αποτύπωμα στα άδεια σεντόνια
να φλερτάρει στο κενό ένα φιλί.

Γρηγορία Πελεκούδα