ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ "χαμόγελα και προσωπεία …"

Ρhoto Eugenio Recuenco

Περπατάς ,χαμογελάς και χαιρετάς,
τα βήματα σου προσεκτικά μετράς
μη τύχει και φανεί ότι παραπατάς.
Στον ίδιο ρυθμό, όπως όλοι βαδίζεις,

φροντίζεις ποτέ να μη ξεχωρίζεις
δεν ξεστρατίζεις , τη ζωή ξεφυλλίζεις,
άξια μαθήματα παίρνεις και δίνεις,
η αποδοχή , σημαία που κυματίζεις.

Μεγαλόπρεπες γιορτές, μαζί με πρέπει
το χάος που σε τριγυρίζει διαπρέπει.
Όλα όπως θέλεις, μα κάτι σου διαφεύγει.
Το νόημα σου σε αυτό που περισσεύει .

Είναι στιγμές που θέλεις να αποφύγεις
μιαν αόρατη διέξοδο για να ξεφύγεις.
Όλα προσεκτικά. Μια τελευταία ματιά.
Γρανάζι μιας μηχανής που σε αψηφά.

Ότι κάνεις ,σωστά το έχεις πράξει.
Η ζωή δραπετεύει ,άρα τι φταίει;
Το όνειρο της μίας μέρας πολύ λίγο
τη νέα μόδα να ξεχάσεις παραλίγο.

Του κόσμου η γνώση όλη απλωμένη
την προσπερνάς , τι άλλο σου μένει;
μια εύκολη εικόνα για να ταιριάζει
με αυτόν που έτοιμα όνειρα μοιράζει.

Σε ένα κρυφό κλουβί η ευτυχία σου
τη φυλάς στο κελί της φαντασία σου,
συνετές συμβουλές πάντα κουβαλάς
και ψάχνεις του παραδείσου τα κλειδιά.

Στη χώρα του χρόνου η περιπλάνηση.
Της ιστορίας η μοιραία αποπλάνηση.

Τον παλιό καλό καιρό να αναδείξεις,
έθιμα κειμήλια, οι φανερές αποδείξεις,
ότι ήτανε σπουδαίο, θα το επιδείξεις
για ότι δεν είσαι ,για να μη μιλήσεις,
με ζηλευτό ένδυμα θα το αποκρύψεις …
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης