Πριν πέσει η άσφαλτος σ’ αυτή τη γειτονιά είχε δυο δένδρα όπου κούρνιαζαν πουλιά με πέτρες παίζαμε, με χώματα, με σβώλους κι ήτανε σπίτι μας, η αλάνα και ο δρόμος. Ερχόταν τότε οι πλανόδιοι μουσικοί τσιγγάνοι, γύφτοι και παλιοί περαστικοί και τραγουδούσαν στις γιορτές μες στην πλατεία κι έπαιρνε άρωμα και χρώμα η συνοικία. Εκεί σε γνώρισα μια μέρα γιορτινή χόρευες γέλαγες και έπαιζες κι εσύ Μα δε στεριώνει μες στις λάσπες τ’ όνειρό μας τα πήρε όλα και τα ρήμαξε ο χειμώνας. Τώρα Πανόρμου έχεις στήσει μαγαζί σ’ αυτό το πεύκο που βρεθήκαμε μαζί, πουλάς καφέδες νοσταλγείς την συνοικία μα δεν γυρίζει προς τα πίσω η ιστορία.
 |
Φωτογραφίες Γιάννης Γερογιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου