ΒΙΚΥ ΤΣΙΜΠΙΡΛΗ "O ΙΔΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ"

Τον ίδιο δρόμο, τον ίδιο τρόπο είχαμε,
να φτάσουμε ο ένας τον άλλο !
Εγώ σ΄έφτασα... και σε κατέκλυσα !

Ξεχείλισα απ΄τα μάτια σου.
Σάρωσα τις γωνιές σου.
Σε σήκωσα στον ουρανό.
Ξεδίψασα το Είναι σου.
Γλύκανα τις σιωπές σου.
Ανάστησα το σώμα σου.
Σκέπασα τις ρωγμές σου.
Σε ύμνησα, σε σπούδασα,
σ΄έκαμα συλλαβές μου.
Σ΄έντυσα μ΄άστρα και μ΄ανθούς,
σ΄έπλυνα στις πηγές μου.
Ξεσκόνισα τις μνήμες σου.
Στόλισα τις στιγμές σου.
Έκαμα γέλιο τις βροχές,
ζέστη τις παγωνιές σου.
Ξόρκισα τις φοβίες σου,
θώπευσα τις πληγές σου.
Τραγούδησα τις συννεφιές.
Ρόδισα τις αυγές σου,
τις γκρίζες τις ημέρες σου,
τις φουσκοθαλασσιές σου.
Μύρωσα τις ελπίδες σου,
κι όλες τις προσμονές σου.
Ονείρεψα τις νύχτες σου.
Έπλεξα τις φυγές σου.

Τον ίδιο δρόμο, τον ίδιο τρόπο είχαμε,
να φτάσουμε ο ένας τον άλλο !

Εγώ τον πέρασα και σε κατέκλυσα.

Εσύ τού΄βρες ψεγάδια.
Κι ακόμα ψάχνεις να του βρεις,
πως είν΄στραβός, κι όχι ευθύς,
γι΄αυτό ποτέ δεν μ΄ έφτασες,
κι είν΄η καρδιά μου άδεια...

βίκυ τσιμπιρλή 16/2/20