Η μέλαινα νύχτα σκόρπισε
τ’ αστέρια της στην οικουμένη,
το φως τους να στολίσουν …χαμόγελα,
γλυκιές ματιές.
Κι ένας πολύχρωμος καμβάς
υπόσχεση ανεμελιάς
απλώνει την παλέτα του τη ζωγραφιστή .
Ζεσταίνει τα χρώματα της γης
και το ταξίδι ξεκινά.
Παίρνει εσένα, εμένα, εμάς
κολύμπι σε ήρεμη θάλασσα με μια
μεγάλη αγκαλιά κι εκεί μες στην τόση νηνεμία
χτύπος σταθερός, στολισμένος
με την κόκκινη βαφή της χαράς.
Ματιά που χάνεται γοργά
σε ψηλόκορμο κυπαρίσσι, ένα θαύμα
που ενώνει γη και ουρανό
αυτής της ξέφρενης νυχτιάς.
Πιάσε με από το χέρι ,
οδήγα με στης γης τα μονοπάτια
και στους διαδρόμους τ’ ουρανού.
Στο βάθος της απόλυτης σιγιάς
το γάργαρο γέλιο μας θαμπώνει
αυτήν την βραδιά,
την κάνει να χαμογελά.
Μόνο κράτα με σφιχτά!
Σε αγαπώ έτσι απλά!
Το ποίημά μου αυτό υπάρχει στο 19ο Λογοτεχνικό φύλλο - Η εφημερίδα των Λογοτεχνών στη σελίδα 50. Το φύλλο αυτό είναι αφιερωμένο στη μεγάλη ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.
Το φύλλο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ
Καλές αναγνώσεις
Με σεβασμό κι εκτίμηση!
Πνευματικά δικαιώματα©2019 Νίκη Σκουτέρη
https://balonakia.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου