ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ - Δύο ποιήματα από τη Συλλογή "Του έρωτα και της ζωής."

i.Ερών και ερώμενος

Χέρια μπλεγμένα
κορμιά κλειδωμένα
σε ατέλειωτα χάδια
γλυκά αφημένα.
Φιλιά που μαρκάρουν
ηδονής μονοπάτια .
πλανεύουν
παλεύουν
Θάνατος και Έρωτας
στα υγρά σου τα μάτια.


Ερών και ερώμενος
μέθεξη υποταγής
εκμηδένιση του έτερος
άνθιση του εμείς.
Η στιγμή που ενέχει
υπέρτατη αρμονία
την ομορφιά της ένωσης
σε σάρκα μία!
.......

ii. Είσαι η αγάπη μου.

Είσαι η αγάπη μου, η αγάπη που βρίσκω όταν με ταξιδεύεις στου φεγγαριού τον δίσκο καθώς μου δείχνεις το ολόγιομο φεγγάρι ολόλαμπρο ερωτικό για τη δική μας χάρη. Είσαι η αγάπη, η αγάπη που δείχνεις την κάθε στιγμή όταν με φωνάζεις να δούμε μαζί τη βροχή να νοιώσω στον ήχο της τα « σ αγαπώ» που δεν λες τα λόγια εσύ δεν τα θες! Μοναδική φορά ήταν τη μέρα Που βρήκα γραμμένο σε χαρτάκι ένα σου «Σ αγαπώ» μέσα στη ψωμιέρα. Πόση λάμψη ξεχύθηκε στο σπιτικό μας τότε που φτιάχναμε τον χώρο τον δικό μας. Την κάθε μέρα που έρχεται νωρίς με την αυγούλα κοιτάζω τις δροσοσταλιές στην πρωινή δροσούλα. Σαν διαμαντένιες στάλες στη νοτισμένη γη αληθινό διαμάντι είσαι μονάχα Εσύ! Σαν ξημερώνει η μέρα όπως τη κάθε μέρα Με παίζεις και με κάνεις να γελώ Μου φτιάχνεις πορτοκαλάδα από τα χεράκια σου θέλεις να την πιω . Είναι σαν να φέρνεις τον Ήλιο στο ποτήρι μου Και όλα αυτά μόνο για το χατίρι μου. Μου κρύβεσαι και με ξαφνιάζεις σαν πλένω πιάτα με πειράζεις. παίζεις κρυφτό και με τρομάζεις. Με έμαθες πως η αγάπη δεν είναι στατική. γεννιέται και πεθαίνει την κάθε μας στιγμή δική μας η ευθύνη και η συμμετοχή. Την αγάπη που μου δείχνεις με αγάπη την φροντίζω. Με δάκρυα ευτυχίας συχνά την ποτίζω. Τα καλοκαίρια δροσιά της βαστάω. Τους χειμώνες ζεστασιά της κρατάω . Στις καταιγίδες της ζωής την προστατεύω. Σαν μικρό παιδί την κανακεύω. μη και μου πάθει μη και μου βραχεί , μη μου αρρωστήσει,το γέλιο της μη χάσει και μου μαραθεί! Έρωτας πάθος , παιχνίδι φαντασία, Όνειρα και δημιουργία. Αντιθέσεις και διαξιφισμοί. Όλα μέσα στη ζωή.
Εδώ και χρόνια το παλεύουμε,
δίνουμε μάχες προοδεύουμε
στα μικρά και στα τα μεγάλα
στα απλά και καθιερωμένα.
Σε ευχαριστώ που υπάρχεις
και μοιραζόμαστε όλα τα δύσκολα
και όλα τα ωραία!

"Του έρωτα και της ζωής."- Ποιήματα
Μαργαρίτας Αρβανίτη
Εκδόσεις Μιχ. Σιδέρη.