ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΑΚΗΣ "ΙΧΝΟΣ"

Ένας ίχνος ανάσας κούρνιασε στον κόρφο μου, όταν συμφωνήσαμε ότι πρέπει να συναντηθούμε. Τα σημάδια του χρόνου, διαπίστωσα δεν έσβησαν τη γοητεία σου. Όταν διασταυρώθηκαν οι ματιές μας, ένιωσα θύελλες στο πρόσωπο. Εκείνο το βράδυ είχε ο ουρανός ένα ζωηρό φεγγάρι και σκέφτηκα να το κόψω με μια δαγκωνιά να στο προσφέρω. Η φύση μου σε όλους τους μήνες μου ερμηνεύουν ότι πρέπει να σε αναζητώ. Με μια σύντομη σκέψη, διαπίστωσα ότι αν και ανήκουμε στο ίδιο ερωτικό δόγμα χαθήκαμε. Χαθήκαμε με μια θλίψη που χαρακτήριζε, την Συναισθηματική μας Νοημοσύνη. Μέσα σ’ αυτή την άχαρη αναμονή γεννιέται ένα ερώτημα… Συναντηθήκαμε για να χαθούμε οριστικά?.


Η φωτογραφία είναι από http://vanilie.centerblog.net/