ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΡΣΑΜΠΑ "Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΓΑΠΗ"

Πίνακας:Paula Moderson Becker

Κι αν δε σε κρατούν πια χέρια
γύρω απ’ τη μέση ή τον ώμο
όπως σε περιπάτους άλλων καιρών

κι αν λείψανε οι αγκαλιές
και μόνο μάτια μείνανε
ομοτράπεζων απέναντι,
βαθιά να σε κοιτάνε
σε ήρεμες σιωπές…
μη θλίβεσαι.

Όλα τα ζούμε στην ώρα τους.
Δεν είναι εκείνα που μας λείπουν
τώρα.
Συνήθως για πολύ καιρό πενθούμε
όχι για τους ίδιους τους έρωτες
που αδόκητα τερμάτισαν,
όχι για κάποια πρόσωπα
που λατρέψαμε
και πια δεν είναι κοντά μας,
ούτε για τα κρεσέντα της αφής
που αποσύρθηκαν σαν να μη έγιναν ποτέ,
αλλά για το χαμένο όνειρο αυτό καθεαυτό
για τη Μεγάλη σχέση, την Ιδεατή,
που αποδείχτηκε ουτοπία.
Γι’ αυτό θρηνήσαμε πολύ, πάλι και πάλι
ώσπου να γίνει ολοφάνερη η παγίδα.
Μα η ζωή κρατάει πάντα Άσσους στο μανίκι.
Κι ενώ ατενίζεις το λυκόφως,
σε λούζει με νέο λυκαυγές.
Κι αντί για εκείνην την πολύ προσωπική,
άλλη αγάπη βραδινή, απρόσωπη,
-σαν τη στοργή τη δροσερή των άστρων
που ψιθυρίζουν μεταξύ τους
ενώ συμπλέουν στο διάστημα-
ζητάει τη θέση της.

Αυτή η τεράστια αγκαλιά
της μακρινής πατρίδας,
είναι τώρα που σου γνέφει.
Αυτή δεν σε εξαπάτησε.
Δεν υποσχέθηκε τίποτα πάρα πάνω
από κατανόηση κι αδελφοσύνη,
που όλο και πιο πολύ σε διαπερνούν
καθώς η νύχτα πέφτει
και στάζει τη γαλήνη της .

Πάρε τη νέα σου αγάπη την απρόσωπη, αγκαλιά,
είναι απέραντη όσο και η ψυχή σου
κι ας φαίνεται λίγη στα μάτια σου
-μικρό ρυάκι με χαμηλή ροή χωρίς εξάρσεις- ,
είναι αστείρευτη και σταθερή
στο να δροσίζει τα κουρασμένα πέταλα της καρδιάς.

Πήγαινε ήσυχα για ύπνο.

Κ.Κ.
Οκτώβρης 2019