"Η ελαιογραφία της ζωής μας,
γεμάτη μεθυσμένες
στήλες καπνού
και εφήμερα καταφύγια...
Στα ταξίδια της βροχής,
οι λέξεις μας νεκρές από νόημα...
Η νύχτα μας γδύθηκε
και εμείς
οι ευλογημένοι αμαρτωλοί,
αναπνέουμε αποκόμματα ποίησης
και τιμαλφών συναισθημάτων...
Οι ανάσες μας γλιστρούν,
σε μια ηχώ σπασμένη
από δανεισμένα λόγια
και νηστικές μοναξιές...
Στην αδιαφορία και σκηνοθεσία
των καιρών μας,
φευγάτοι ίσκιοι
και σιωπηλές ακροάσεις...
Ο αδυσώπητος χρόνος,
βολεμένος στη σιωπή του
υφαίνει τις ανατριχίλες μας,
και οι βλαστοί της ψυχής μας,
έρπουν σάν κισσοί
σε μοιραίες πορείες,
γεμάτες από
ανυπόγραφους παλμούς
και φιλιά άνευρα"...
(Marios Georgios Kamburakos)...
06/02/2020...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου