ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΤΙΤΣΗΣ "ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ Χ"

Tommy Ingberg Photography

Σ αυτή τη χώρα τη Χ ώρα
ένα παιδί μοιράζει λουλούδια,
την ίδια στιγμή που ένας καρχαρίας θα κατασπαράξει ένα κοπάδι ανυποψίαστων σαργών....

Τη Χ ώρα
που πλήθη αποβαίνουν στις ακτές με την Ελπίδα ο σπόρος τους να ανθίσει,
κάποιοι εκμεταλλεύονται τη λήθη, ψεκάζοντας τους φυτοφάρμακα....

Τη Χ ώρα!
ξυπνώντας, απαρίθμησες περισσότερους άστεγους 
και τα κουνούπια είναι τόσο πολλά που δεν σου έχει μείνει ούτε...σταγόνα!

Ο ήλιος καίει τις σάρκες, η θάλασσα μας πνίγει, το οξυγόνο καίγεται! καίγεται!
Μια ήπειρος τυλίγεται στις φλόγες αλλά είναι μακριά...

Ο άγνωστος Χ όμως καρτερεί, παρέα με τον άγνωστο Ψ και τον άγνωστο Φ,
 σκληραγωγούνται, μορφώνονται, έχουν κρίση και δεν ξεχνούν.
Θέλουν οι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων να δράσουν.
Να μαζέψουν τ' αποκαΐδια, να δώσουν από το δικό τους οξυγόνο.

Παραμερίζοντας τους καρχαρίες, την αμνησία και την άγνοια,
έχουν σκοπό να απαλλάξουν και τον τελευταίο από το δεσμωτήριο, οδηγώντας τον στο φως.
Το Θέατρο Σκιών δεν θα φοβίζει πια κανέναν.

Διότι τότε και αυτοί θα καταλάβουν,
ότι η θάλασσα έπαψε να μας πνίγει-επειδή ο ήλιος δεν τους καίει πια τη σάρκα-επειδή το οξυγόνο πια δεν καίγεται!
Όλοι πλέον θυμούνται...τα κουνούπια λιγόστεψαν, και ο καρχαρίας....δεν μπορεί να τα βάλει με ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΠΑΔΙ!