Μεθυσμένος με τη μυρουδιά του νυχτολούλουδου,
χόρεψε με το τραγούδι του γρύλου.
Στο ξέφωτο τον μάγεψε
η χορωδία του αηδονιού και των αστεριών.
Ατενίζοντας ψηλά
έχασε τις σκιές από το βλέμμα του.
Ξέφυγε πια από τα όρια του δέρματος.
κι από λογής κανόνες που του 'μάθαν.
Με μισόκλειστα μάτια ανακλαδίστηκε
σ' ένα σύμπαν που του φάνηκε μικρό.
ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου