Πίνακας - Irina Karkabi
Κοίταξε τη βροχή
πόσο σοφά κυλάει στη γη
άλλοτε ανταριασμένη
και άλλοτε στωική,
πώς ενώνεται με το χώμα
σε λάσπη θρεπτική,
για καρπούς και ζωή,
κοίταξε τη βροχή
στο μάγουλο ενός παιδιού μικρού
που στερήθηκε γονείς και πατρίδα,
στα μάτια μιας ωραίας που θρηνεί
για μιαν αγάπη ξεχασμένη,
στα υγρά κουρέλια ενός απόκληρου του δρόμου
που μάταια προσπαθεί να ζεσταθεί.
Σ’αέναους κύκλους, βαρύ το υγρό στοιχείο
εξαγνίζει, ξεδιψά, ατμός στον ήλιο,
δροσοσταλίδα στη γη.
Νιώσε τη βροχή κι αφέσου στο χορό της
κι αν δάκρυα σε κεράσει, αν την ψυχή σου
πλημμυρίσει νοσταλγία,
στο τέρμα της διαδρομής θα σου χαρίσει
ένα εξαίσιο ουράνιο τόξο.
Julie Tsorou ( ΠαναγιώταΤσορού )
Ανέκδοτη Ποιητική Συλλογή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου