ΧΡΥΣΑΝΘΗ Κ. ΣΥΡΟΠΟΥΛΟΥ "ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ"

Χαρακτικό:Τάσσος ( Αναστάσιος Αλεβίζος)

Σαράντα τέσσερα χρονιά του χίλια εννιακόσια
Τ΄Αυγούστου Δεκατρείς, του Ήλιου πριν τ΄αχτιδοκρόσια,
Πικρόγευστοι καρποί βλαστήσαν βίας μεστωμένοι
Στον κήπο της Καλαμαριάς π΄ανθούσαν αντρειωμένοι.

Τρομάζοντας από τους ήχους των βαριών βημάτων
Των επερχόμενων χορών γκριζόμαυρων θανάτων
Μακριά ο Μορφέας πέταξε, τα ονείρατα ορφανέψαν
Γαλήνης χνώτα ύπνου, κλίνης ζεστασιά, μισέψαν.

Αμνοί του πανανθρώπινου του δίκιου ορκισμένοι
Από του φασισμού τ΄άνοα όντα κυκλωμένοι
Ομόγλωσσων, ομόθρησκων γίναν βορά! Προδότες!
Έντεκα πέσαν παλληκάρια! Όλοι πατριώτες!

Βίας καρποί, τροφή πείνας ακόρεστης Κακού,
Φραγμός της μυστικά, στο γλέντι Δείπνου Φανερού!
Μπρος σε βωμό – Σχολειό, μολόγησαν το ειδεχθές
Της τρομαγμένης ανοχής Πιλάτου οι ενοχές.

Δέκα ζωές Ανδρών και μιας Γυναίκας, ποιήματα
Σεπτά στης λευτεριάς το εικόνισμα αναθήματα.
Μα της ολοφυρόμενης γυναίκας την κραυγή
Στο στόμα της αέναο τραγούδι πήρε η Γη.

Τραγούδι ποικιλόηχο με χρώμα σπαραγμού
Τ΄ακούν στεριές και θάλασσες και τ΄άστρα τ΄ουρανού!
Το καρποφόρο χώμα, Πόντου, το γαλάζιο κύμα
Μες το τραγούδι, πρώτη τους Πατρίδα, πρώτο βήμα.

Ξεριζωμός, γδούπος χιλιόχρονου δέντρου πεσμένου
Μητέρα της Πατρίδας, μια γωνιά, φωλιά διωγμένου,
Παιδί σου, δέξου! Ιδρώνω! Σπέρνω! Τέχνες, Γράμματα!
Μια πανανθρώπινη φιλιά κι ειρήνης νάματα!

Το αίμα ήπιαν οι καιροί κρασί να ξεδιψάσουν.
Νερό απ΄τη Λήθη να μη πιείς, μνήμες μη ξαποστάσουν!
Στης Μνημοσύνης τις πηγές ως Μύστες κοινωνείστε
Αντιφασίστες τ΄άδικο του κόσμου πολεμείστε!

Τραγούδι Γης, σ΄ακούμε και παρόντες όλοι εμείς
Ήρωες της Καλαμαριάς, ρέκβιεμ ετέρναμ σεις,
Κεκοιμημένοι σεις ένθα απέδρα στεναγμός!
Στους ζωντανούς, τους μαχητές δε θα ΄ναι αναπαμός!

Παλλήνη, 04/12/2013

ΧΡΥΣΑΝΘΗ Κωνσταντίνου ΣΥΡΟΠΟΥΛΟΥ