Πίνακας - Tammam Azzam ( Σύριος Καλλιτέχνης) |
οι λέξεις στέκουν αδύναμες να προσθέσουν
λίγο ουρανό στη φουρτουνιασμένη σκέψη.
Μια στοίβα σβησμένα φεγγάρια
σελίδες αιμόφυρτες στο πάτωμα πήζουν
σαν το αίμα των νεκρών
περνώντας από την απελπισία στην απόγνωση.
Πώς να γράψω ποιήματα για ακρογιαλιές κι αστέρια
όταν μπροστά στα μάτια μου ανοίγεται το χάος;
Πώς να ντυθώ τον ήλιο κατάσαρκα
όταν τα μαύρα σύννεφα απειλούν να με αφανίσουν;
Πώς να μιλήσω για όνειρα
όταν τα έντρομα βλέμματα συνεχώς αυξάνονται γύρω μου;
Θλίβομαι με την τόση ασχήμια
που στοιχειώνει την οθόνη του κόσμου
και η σκιά της φρίκης ταλανίζοντας την ύπαρξη
γλιστράει με δάκρυα πάνω στο χαρτί.
Κραυγή πληγωμένου θηρίου το ποίημα
για τα χιλιάδες αναπάντητα «γιατί»
που εισπνέουν θάνατο μέσα από τα συντρίμια
για όλα τα χαμόγελα μικρών παιδιών που πάγωσαν
για όλες τις μανάδες που μαυροφόρεσαν
για όλους αυτούς που ακόμη ξυπνούν τις νύχτες
ουρλιάζοντας για τα βομβαρδισμένα τους όνειρα.
Κραυγή διαμαρτυρίας το ποίημα
για την τερατώδη αδιαφορία των «πολιτισμένων» ισχυρών
για τις σβησμένες καμινάδες του επιβεβλημένου τρόμου
για το λουτρό αίματος της ανθρώπινης κτηνωδίας
για τις καθημερινές σταυρώσεις
για όλες τις μαύρες σκέψεις
που δυσκολεύουν την ανάσα μου.
εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή