ΜΑΡΙΝΑ ΣΟΛΔΑΤΟΥ "ΑΝ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ"

Ανάψτε το φως, παρακαλώ,
αυτά τα κεριά ζητούν ψυχή και αίμα,
γιόμισε η πλάση αίμα...
Συχνά αναρωτιέμαι αν τα τριαντάφυλλα
έχουν δική τους χώρα,
ή μήπως τάχα πρέπει να στολίζουν ήσυχους ανθρώπους;
Και με τους τάφους τι γίνεται;
Θα μου πείτε είναι αναλόγως γλώσσας και εθνικότητας...

Ανάψτε το φως, παρακαλώ,
μπλέκω τις έννοιες εδώ στο σκοτάδι
κι έπειτα δεν μου πρέπει μιά τέτοια τύχη...
Ίσως σε κανένα δεν πρέπει μιά τέτοια λεπρή τύχη...

Πάλι σκέφτομαι πως υπάρχει η περίπτωση
να φταίω εγώ για τα φονικά,
ίσως πάλι αν έβγαινα στη μέρα
να ξερνοβολούσα ανέμους και θύελλες
και να έκαιγα τις μανάδες των στρατιωτών...

Ανάψτε το φως, παρακαλώ,
η δική μου η μάνα πολύ τραγουδούσε,
παραπονιαρικά και σιγανά τραγούδια της ειρήνης...

Πάλι σκέφτομαι πως μπορεί να φταίει ο κηπουρός,
φύτεψε άνθη σε λάθος τοπίο,
σε μιά γραία άβυσσο με έβαλε να ζω
και μου υποσχέθηκε μιά γλάστρα ουρανό
κι έναν ηλιοκαμένο έρωτα...

Ανάψτε το φως, σας παρακαλώ,
παραπληγικοί μου συνταξιδευτές,
σε τούτη την τρύπα που με φύτεψαν
ονειρεύομαι πως η κάπνα θα λυγίσει,
θα ξημερώσει καθάριο πέλαγος ουρανού
κι εγώ θα γίνω φως και τα κεριά θα πεθάνουν...

Αναψτε το φως, επιτέλους, σας παρακαλώ...

Στον δοκιμαζόμενο Συριακό λαό...
Μαρίνα Σολδάτου