ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ "Εύθραυστα"

Portrait de jeune fille by Edgar Maxence  

από το pinterest

Ήταν της πόλης
το ηλιοβασίλεμα
που ράγισε τα εύθραυστα.
Τι μάτι κόκκινο
αυτό της δύσης,
σε εξάτμισε σε υδρογονάνθρακες
της θλίψης,
ραγισματιές τριγύρω ανθρώπινες
που κουβαλούν δίχως σκοπό
τις λύπες τους φορτίο.
Ποιος ήσουν
τι ήσουν
και τι έγινες,
τι έπραξες
και τι σχεδίαζες να κάνεις,
ψωμί παιδεία ελευθερία
χόρτασες
και τώρα στα κυρτωμένα σου
σκεπάσματα ξαπλώνεις.
Δρασκελιές χαρακιές
πάνω στην άσφαλτο
και το δειλινό αίμα να στάζει
στα ματαιωμένα σου,
οι πορφυρές επιγνώσεις
πως τον κόσμο δεν τον άλλαξες
μα σε άλλαξε,
μεταλλαγμένες απογοητεύσεις
παντού
κι η πληγή πάντα εκεί,
γιατί,
γιατί,
πληγές στραγγισμένες
άλλη στη διάβαση
άλλη στο στοπ
άλλη στο μεταίχμιο,
γιατί λοιπόν μια δύση
να ομορφαίνει
από τραύματα,
χλωμές οι διαψεύσεις
έδυσαν πριν καν ανατείλουν
και στη λεωφόρο
διάσπαρτες οι ανέλπιδες
τροφοδοσίες για τη νύχτα
αιμορραγούν.

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ