ΜΑΡΙΑ ΜΠΙΖΑΝΟΥ " Ατιτλο "

πηγή φωτογραφίας 

Ο Τρελός μονολογεί....
Για τους φανταστικούς φίλους του
αγριολούλουδα ανάμεσα στους βράχους
Παραμιλά για τα μαλλιά του
από ένα κουρελιασμένο άστρο , λάμπουν
Δεν χορταίνει να χαζεύει το καινούργιο του ρούχο
ντύμα του νεκρού στα μέτρα του
με ασημί ανταύγειες , υπολείμματα απ'το μέταλλο
σπαθί που είχε στην τσέπη του θαμμένο
Φοράει και έναν χιτώνα
το σάβανο ήταν βελούδο πλούσιο.
Ζεστός χαμογελάει χοροπηδώντας...
Ο τρελός παίζει με το Θάνατο
Γλείφει ένα τεράστιο παγετώνα
να ξεδιψάσει
Τρέφεται μ' ένα κοπάδι πέτρες
να ξεπεινάσει
Και τον σταυρό τον έκλεψε
για να ξορκίσει λέει το "κακό "
κι ας λένε οι άλλοι ότι είναι ιεροσυλία
Κυνηγάει τον ίσκιο του χορτάτος , γελαστός
Κανείς δεν τον ξέρει...
Όμως αυτός έχει τους φανταστικούς φίλους του
Τους μιλάει , δεν του απαντούν
μα λυγίζουν και υποκλίνονται στο διάβα του
Τα έχει όλα δικά του
Και χαίρεται που του λείπει η " Λογική "
Πάντα παραπονιόταν πως μονάχα αυτή τον πληγώνει
Ξεμπέρδεψε τώρα πια με αυτή
Έντυσε τον νεκρό που διόλου δεν τον ενοχλεί ....

Ο Τρελός στοίχειωσε ευτυχισμένος στην αγκαλιά
ενός μοναχικού λύκου !

Μαρία ( Μοίρα ) Μπιζάνου
4/12/2016 6:10 μμ