ΚΑΛΑΡΡΥΤΕΣ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

Ενα οδοιπορικό μοναδικής ομορφιάς, βουνίσιο και χειμωνιάτικο, έτσι ακριβώς όπως μας αρέσει...Περισσότερο περιηγητικό παρά ορειβατικό, σε μια γωνιά της Ελλάδας ερειμωμένη, με απίστευτο φυσικό κάλλος, γεμάτη παράδοση, προφυλαγμένη και μονάκριβη.. Εκεί που ο χειμώνας είναι γνήσιος και αληθινός, σε όλο του το μεγαλείο, εκεί που το παλιό παντρεύεται με το καινούριο πολλές φορές όχι και τόσο επιτυχημένα,και άλλες φορές,να σου αγαλλιάζει  η ματιά, η ψυχή, τα συναισθήματα....Μια περιήγηση σταθερά στα 800 μέτρα κι επάνω, μέσα στα ποτάμια και στις πηγές που ήταν παντού σε κάθε βήμα μας....Δεν έχω τι άλλο να πω παρα , ότι η γη της Ελλάδας είναι η ομορφότερη απ όλες και η ζεστασιά της, μοναδική και ξεχωριστή!!

Αξιόλογα δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.Οι καπάδες του Συρράκου και των Καλαρρυτών, που τροφοδοτούσαν επί αιώνες τους ναύτες της Αδριατικής και της Μεσογείου με χοντρούς μάλλινους επενδύτες, ιδρύοντας συγχρόνως εμπορικούς οίκους σε Ανατολή (Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Μόσχα, Οδησσό) και Δύση (Τεργέστη, Λιβόρνο, Νάπολη, Βιέννη, Μασσαλία..). Όχι βέβαια συμπτωματικά, κάποιοι με αυτό το όνομα θα κρατήσουν, ως τις μέρες μας, την ιδιότητα του εμπόρου μακριά όμως πια από τη γενέτειρά τους. Αλλά κανένας πια δε χρησιμοποιεί τη γλώσσα των ραφτάδων: τα μπουκουρέικα.

 Μέσα από το εμπόριο των προϊόντων που συνδέονται με την κτηνοτροφία αναπτύσσεται και μια εμπορική δραστηριότητα προϊόντων που προέρχονται από τη γειτονική Θεσσαλία. Το βαμβάκι και το μετάξι ( της Αγυιάς και του Βόλου) θα ανταλλάσσονται για χρόνια, εκεί, στο βασίλειο της Νάπολης, με χρυσά νήματα.

Με αυτά τα νήματα ο Καλαρρυτιώτης τερζής (ράφτης) θα κεντήσει με γούστο και τέχνη τα συγκούνια, τις ποδιές, τα μαντήλια, αναπόσπαστα στοιχεία της παραδοσιακής φορεσιάς του τόπου

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου (1480): Η εκκλησία χτίστηκε τον 15ο αιώνα και είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο. Είναι μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με πολύ ψηλό τρούλο. Στα δύο πλαϊανά κλίτη υπάρχει από ένα παρεκκλήσι. Η εκκλησία μαζί με το καμπαναριό έχουν επιμελημένο κτίσιμο. Στην εκκλησία φυλάσσονται εκκλησιαστικά είδη, χαρακτηριστικά δείγματα αργυροχρυσοχοϊας των Καλλαρυτινών μαστόρων.

Στα πετρόκτιστα καλντερίμια των Καλαρρυτών

Αφήσαμε τελευταίο το περίφημο επάγγελμα του χρυσοχόου- αργυροχόου, που πρόσφερε αριστουργήματα τόσο στον τομέα των εκκλησιαστικών σκευών όσο και στον τομέα του κοσμήματος. Βέβαια στους Καλαρρύτες δεν υπάρχουν πια εργαστήρια και τεχνίτες, οι τελευταίοι έχουν συγκεντρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας, ενώ πολλοί είναι αυτοί που ασκούν με επιτυχία την τέχνη τους στο εξωτερικό. Όποιος επισκέπτης επιθυμεί να γνωρίσει ένα Καλαρρυτιώτικο αργυροχρυσοχοείο από κοντά ας ζητήσει να του ανοίξουν το παλιό εργαστήρι του Δογορίτη.

 Ονομαστοί και οι ξυλογλύπτες ταγιαδόροι και σκαλιστάδες των Τζουμέρκων, των Πραμάντων, που δουλεύουν στην Ήπειρο και στην Αλβανία, φτάνουν ως την ενδοχώρα της Μ. Ασίας, τη Συρία, τη Ρουμανία, επηρεάζουν τις τοπικές συνήθειες, μένοντας συγχρόνως ανοιχτοί στις επιδράσεις. Γνωστοί και οι κτίστες τους. Κάποιοι μαστόροι της πέτρας που δρουν στις μέρες μας στο νομό Ιωαννίνων γεννήθηκαν ή κρατάνε ρίζα από εδώ. 

 Το λαογραφικό μουσείο των Καλαρρυτών,είναι η κατοικία ενός από τους ελάχιστους μόνιμους κατοίκους του πραγματικά παραδοσιακού αυτού χωριού...

 Μέσα στο λαογραφικό μουσείο κατοικία..

Λαογραφικό Μουσείο...κι όμως κατοικείται

  Νερά παγωμένα πεντακάθαρα......ένα μέρος που δεν χρειάζεται να κουβαλάς  παγούρια.......Αυτή είναι η ευλογία του βουνού....κάθε βήμα και πηγή..

 Παράδοση 

 Ο καφενές "Ακανθος" του Ναπολέοντα.....μόνο αυτός εκεί για τις αργίες του χειμώνα...

 Εξω από τον καφενέ.

 Πολύ μπλε στις πόρτες και τα παράθυρα της περιοχής.....ασύμβατο με τα βουνά,αλλά μάλλον εντυπωσιακό.

Το μπλε που λέγαμε.....της ερημιάς και της ησυχίας..

 Οι Καλαρρύτες μέσα από την Ανοιξη...των 8 βαθμών Κελσίου....(την ημέρα) 

 Μάντρες της άνοιξης.

 Πάμε για το Συρράκο ....φυσικά με τα πόδια,αφού κατέβουμε και ανεβούμε έναν γκρεμό 300 μέτρων..

 Ακόμα το μονοπάτι είναι "ήσυχο"..

 Οι καταρράχτες ...κοιτάζοντας κάτω ...στο βάθος της χαράδρας ο Χρούσιας ποταμός ή Καλαρρύτης...

Η χαράδρα των 300 μέτρων που έλεγα πριν....ο Χρούσιας ποταμός την διασχίζει.

 Ιστορική Μονή Κηπίνας.

 Ιερά Μονή της Κηπίνας (1212) στον οικισμό Κηπίνας των Καλαρρυτών:Εντυπωσιακό μοναστήρι που βρίσκεται στο δρόμο για το χωριό Καλαρρύτες. Είναι χτισμένο σε απότομη πλαγιά που ανοίγεται πάνω από τον παραπόταμο του Αράχθου, τον Καλαρρύτικο. Θαυμασμό μας προκαλεί το πώς μπόρεσαν οι χτίστες να θεμελιώσουν και να χτίσουν ένα τόσο μεγάλο συγκρότημα κρεμασμένο στους κατακόρυφους βράχους. 

Στο δρόμο για την Ιστορική Μονή Κηπίνας.

Η μονή Κηπίνας είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Για να μπούμε στο μοναστήρι, πρέπει ν’ ανεβούμε το βουνό δεξιά και από μονοπάτι λαξευμένο στην πλαγιά του βράχου, να φτάσουμε στη γέφυρα, πριν από τη είσοδο. Τα παλιά χρόνια η γέφυρα ήταν κινητή και σηκωνόταν με μηχανισμό, έτσι το μοναστήρι ήταν απροσπέλαστο από τους διάφορους επιδρομείς 

 Ο Σεραφείμ Βυζάντιος γράφει ότι το μοναστήρι χτίστηκε το 1212 από κάποιον αρχιεπίσκοπο Γρηγόριο. Το καθολικό της μονής βρίσκεται σε επίμηκες σπήλαιο και είναι μονόχωρο κτίσμα με τρούλο, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχουν τοιχογραφίες, οι οποίες έχουν γίνει πιθανόν τον 17ο αιώνα. 

Σήμερα σώζονται το καθολικό, μικρό πέτρινο κτίριο που χρησίμευε ως στάβλος και τέσσερα κελιά. Σε ένα από τα κελιά του πρώτου ορόφου υπάρχει ξύλινο ντουλάπι – πόρτα που οδηγεί σε κρύπτη. Στην βάση του βράχου υπάρχει πηγή. Το σπήλαιο του μοναστηριού έχει μήκος 270 μέτρα

 Η  μονή Κηπίνας ....παραδοσιακή,χωρίς μονάζοντες ....Δέος.

Μονή Κηπίνας,αφιερωμένη στην Παναγιά!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

ΚΕΙΜΕΝΑ - ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

πηγή πληροφοριών 
http://www.kalarrytes.gr/