Εδώ έχουμε μια εύστροφη φωτογραφική αποτύπωση της εκπληκτικής ομορφιάς των φυτών, καθώς ο Γιώργος Σαμιώτης συνέλεξε διάφορα είδη και τα φωτογράφησε σε άσπρο φόντο αφαιρώντας κάθε υποστηρικτικό στοιχείο, τοποθετώντας έτσι τον θεατή απέναντι στον εσωτερισμό και την εγγενή αρμονία. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια εικονοποιητική αλληγορία Vanitas*. Έχουμε μια οπτική αναπαράσταση για κάτι που αναπτύσσεται και ανθίζει και ταυτόχρονα μια καταδήλωση φωτογένειας και ελκυστικότητας ακόμα και κατά το στάδιο της -αναπόφευκτης- φθοράς.
Τα ‘ΦΥΤΑ’ είναι μια εξαιρετική και ενδιαφέρουσα σειρά, πολύπλοκη και κατανοητή. Το εγκυκλοπαιδικό στοιχείο του έργου υποδηλώνει την απαίτηση της πληρότητας καθώς όλα πρέπει να καταγραφούν, τίποτα δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητο. Οι προσπάθειες να καταδειχθεί το κυρίως σώμα, οι θαμπάδες, οι διαφάνειες και οι σκιαγραφίες, δείχνουν το δύστροπο μιας τέτοιας φιλοδοξίας. Δεν έχει σημασία πόσο έντονα έχει παρατηρήσει, πόσο επιλεκτικά έχει απομονώσει και πόσο κοντά θα εστιάσει σε λεπτομέρειες, απέχει ίσως αρκετά ακόμα από το να προσλάβουμε μια καλύτερη άποψη από τη γενική εικόνα. Γιατί σε κάθε ρωγμή, σε κάθε αλλοίωση, σε κάθε συστροφή, ο Σαμιώτης είδε ένα θέμα, μια νέα πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που αποτελείται από το άθροισμα των καταχωρισμένων επί μέρους και η οποία φαίνεται να μας διαφεύγει. Συνοχή, μια γενική άποψη, ένα -περιλαμβάνον τα πάντα- σύνολο, αυτά φαίνεται να υπάρχουν μόνο πέρα από την αισθητηριακή αντίληψη, ως διανοητικά κατασκευάσματα που ο καθένας αναπτύσσει από μια ατελείωτη σειρά θραυσμάτων. Κατά συνέπεια, η μέθοδος που χρησιμοποιείται από τον Σαμιώτη, τον καθιστά περισσότερο ένας παραγωγό πραγματικότητας παρά έναν αναπαραγωγό.
Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη γλώσσα της επιστήμης, αλλά δεν έχει καμία επιστημονική αξίωση. Κατά βάση είναι πολύ προσωπικές παρατηρήσεις, παρόλο που έχουν επιλεγεί και ορίζονται με την επιστημονική ακρίβεια και την αίσθηση για τη λεπτομέρεια. Η ιδέα όμως δεν είναι τόσο πολύ για το αντιληπτό, αλλά μάλλον για την τέχνη της παρατήρησης πέρα από τη σχέση μεταξύ φωτογραφίας και της επιστήμης.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Nota bene
η σειρά πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εργαστηρίου Διαφημιστική ΙΙΙ
*Μια Vanitas εικονογράφηση περιέχει -εκτός των άλλων αντικειμένων- κομμένα λουλούδια τα οποία συμβολίζουν το αναπόφευκτο τέλος, την παροδικότητα και την ματαιότητα.
επιμέλεια-κείμενο: Ÿ©Κάππα Λάμδα
και
Ÿ©periopton.com
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ https://periopton.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου