Κυριακή απόγευμα
Άνοιξες τα χέρια σου,
κι έφυγαν χιλιάδες πουλιά
Πέταξες και εσύ μαζί τους
Άνοιξες τα μάτια σου και κύλισαν
ποτάμια δακρύων
Κύλισες και εσύ μαζί τους
σκορπίζοντας την αρμύρα σου
Στην άκρη των χειλιών σου
Άνοιξες το στόμα σου,έγινες τραγούδι
κι έφυγες καβάλα στο ρεφρέν
Άνοιξες τα αυτιά σου
άκουσες τη δυστυχία του κόσμου
Και πήραν οι αγέρηδες τα όνειρά σου
Αφήνοντας τη μελαγχολία
για παρέα στη μοναξιά σου
Και ο καιρός μουντός, λυπημένος
να κλαίει σιγανή βροχή
Κυριακή απόγευμα
όρθιος πίσω απ' το θολό τζάμι
Πώς αλλιώς αφού στο Χαλέπι
σκοτώνουν τα παιδιά;
http://toxefwto.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου