ΑΡΣΙΝΟΗ ΒΗΤΑ " Γέννηση "

Πίνακας - Carl von Marr

Πάλι εδώ σε αυτή τη νυχτιά της γέννησης. 'Eνα παιδί όπως όλα τα παιδιά με το ανέσπερο φως της αγάπης στην καρδιά.
Ένα παιδί δειλά ανοίγει τα μάτια του κι ανοίγουν οι ουρανοί κι όλα του κόσμου τα παιδιά έναν κύκλο κάνουν γύρω από το προσκεφάλι του.

Σαν ένα προσφυγόπουλο,σαν ορφανό, σαν άρρωστο, πεινασμένο παιδί του φαναριού, του πολέμου,της εκμετάλλευσης.Μαύρο, κίτρινο, λευκό.Παιδί του βορρά, του νότου, της ανατολής, της δύσης που η πικρή βροχή, το χιόνι, η λάβα του ήλιου, η λάσπη των μουσώνων λερώνουν τη μικρή ψυχή, λαβώνουν το τρυφερό κορμάκι.Η κακία, η απανθρωπιά δρεπανίζουν τα στάχυα που δεν ψώμωσαν. Χέρια ανθρώπινα ενάντια σε χέρια ανθρώπινα.Σ΄ έναν κόσμο που παραπαίει ,που βυθίζεται στην κινούμενη άμμο της ευτέλειας των αξιών. Διπλώνεται η καρδιά,δακρύζει.

Ένα παιδί γεννιέται. Κλίνοντας το γόνυ μπροστά στο θαύμα της γέννησης μια προσευχή, μια ευχή θυμίαμα από της καρδιάς μου τα βάθη.Να απλώσουν φτερούγα οι άγγελοι, να σκορπίσουν οι νότες του ουρανού της ειρήνης σε όλη την οικουμένη, να ανάψει μια φλόγα να παρασύρει με το φως της αλληλεγγύης τους ανθρώπους.Να λυτρωθεί ο κόσμος από κάθε τι που λερώνει, σκοτεινιάζει, τον αλλοτριώνει.Να επανακαθορίσει την ουσία μέσα στην παγωνιά του χειμώνα του εγωισμού ,της απαξίωσης του ανθρώπου.Να συλλογιστεί.

Ο καθένας από μας, κουβαλάει μέσα του το σύνολο ολόκληρης της ανθρωπότητας, υπεύθυνος για τη μοίρα και το πεπρωμένο της.Σαν ένα σώμα που εμπεριέχει όλα τα άλλα κύτταρα, σώματα μέσα του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να δικαιωθεί ως λόγος και σκοπός ύπαρξης, παρά μόνον γεννώντας τον αληθινό εαυτό του.Γέννηση- αναγέννηση του καλού που έχουμε μέσα μας, του θεικού ,του υπερβατικού εαυτού μας.