Στης ζωής τ΄ανηφόρι στο λίγο πριν νυχτώσει
σ΄ένα κύκλο στιγμών
στο ατέλειωτο κυνήγι ουτοπίας όπου
όλα έχουν βαλτώσει πάντα μια ανάσα
θα ζεσταίνει τις νύχτες σου.
Θα ΄ρθει να κουρνιάσει πολυφίλητη γλώσσα
όπου μέσα λοξεύουν με τα χέρια τ΄αγάλματα,
κι απ΄τα διάφανα θα μπαίνει το φως
και τα είδωλα θα αντικατοπτρίζονται
εξιδανικευμένα.
Με σπινθήρες κεριών θα κινούνται ανάλαφρα
πριν μπουν στο βάθρο τους
σε ότι έχει αφεθεί στο άπειρο μοναξιάς
πιο όνειρο σε πήρε στο κατόπι;
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου